Miniatury

[Daniel Głowacki]

Miniatury

***
Wieczór

Powoli nadchodzi miarowym krokiem
I krwistą czerwienią barwi obłoki

***

Smutek

Człowiek zamknięty siedzi w stuporze
A w duszy ołowiane przelewa się morze

***

Pogoda

Jak kobieta zmienna w suknię odziana
Chmurami i słońcem pięknie haftowaną

***

Obowiązek

Dla jednych wszystko co święte
Dla innych wciąż niepojęte

***

Nadzieja

Maleńkie światełko na końcu drogi
Choć w drodze ku niemu bolą nas nogi

***

Miłość

Coś o czym mówić wciąż trzeba
Pomaga ludziom dosięgnąć nieba

***

Marzenia

Ich zapach wdychaj w zachwycie
Rezygnując z nich rezygnujesz z życia

***

Życie

Na wozie lub pod wozem jedziemy
A jakże często za nim biegniemy

***

Samotność

Szlak beznadziei donikąd wiodący
Kiedy zza chmur nie widać już słońca

***

Róża

Od wieków przez poetów miłości zwana kwiatem
Zachwyca swą urodą odurza też zapachem

***

Muzyka

Radość dla ciała radość dla duszy
Gdy dźwiękiem swoim pieści uszy

***

Poeta

Niedoceniany ogrodnik słowa
Który zaczyna wciąż od nowa

***

Krzykaczom

Krzycząc zapominacie o prawdzie pewnej prostej
Że dzwon jest wewnątrz próżny dlatego bardzo głośny

***
Głupocie

Złożyła skrzydła zaczęła rozmyślać
Ale niestety nic z tego nie wyszło

***

D.G.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - podobają mi się owe miniaturki a najbardziej

ta o marzeniach - piękna sprawa.

                                                             Pozd.

                                         

[Daniel Głowacki]

@Waldemar_Talar_Talar serdecznie dziękuję i pozdrawiam