Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

zdrada...


Rekomendowane odpowiedzi

Rażone płaczem, suszone słowem,
przeklęte myślą w dzień swych narodzin.
Ciskając klątwą niczym niebo gromem,
dotarł do celu, serce ochłodził...

Brodząc w krwawych szczelinach bytu,
miotając ogień gniewnym spojrzeniem,
oddał swe serce nie Tobie, lecz katu
kres kładąc istnieniu z marzeniem...

Krzyk niemy dało słyszeć się z piersi,
śmierć w najczystrzym zarysie,
ból, który tylko męczenników nęci,
pejzaż cierpienia w jednej chwili zapisie...

Ostatnie tchnienie tego co ludzkie,
agonia iskry oderwana płomieniu,
ginie w pustce, nie tylko w zapomnieniu
chołdując ołtarzom nicości i zapomnieniu...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...