Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

szczęście z miłością za pan brat

zazwyczaj chodzą razem w parze

musisz codziennie o nich dbać

wspaniały przed sobą masz ciąg zdarzeń

zaś stary niedźwiedź doświadczony

co to z niejednej barci jadł

gadacie głupstwa myszki wrony

szczęście to zjeść i dobrze spać

 

i na to wszyscy rozdziawili

swe dzioby pyszczki wśród uśmiechu

szczęście kochani moi mili

zależy od waszego wieku

:))

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

czy można ze szczęścia wyrosnąć

 

nie można ze szczęścia wyrastać
to strawa na naszą codzienność
na drogach szarości tonacja 
bo blotki ktoś daje za prędko .... ;)

 

Lepiej się na tę chwilkę nie uda. Super wiersz.

Pozdrawiam.

 

 

ps. połączyło się...

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... niestety i to się zdarza.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

słuchając tego gaworzenia orzeł
od razu poczuł się gorzej
o czym tu mowa, żarcie i spanie
moi panowie i drogie panie

 

szczęście to fruwać tam wysoko
i przyglądanie się obłokom
do tego dodam jeszcze tylko
lubię przyglądać się też motylkom

 

zaniemówiło całe leśne, a także i to z wody
bractwo, na takie wygórowane wywody 
i na ich szczęście w ten dzionek chłodny
orzeł nie był w tym czasie wcale głodny

 

;-)))))))
 

Edytowane przez Wieslaw_J._Korzeniowski (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

i to jest istota

tej drogi po ziemi

czasem gładkiej równej

najczęściej z kamieni

 

zazwyczaj pod górkę

taszczysz ciężki bagaż

który tak naprawdę

na nic się nie nada

 

przyjemnością z górki

(wyznam Ci w sekrecie)

rzadko mi jest dane

cieszyć się w tym świecie

 

ja też gram w tercecie

lat ponad czterdzieści

bym zmienił na inny

w głowie się nie mieści

 

umknąłeś mi w tej zabawie - teraz wypatrzyłem

Pozdrawiam - tak trzymaj :))))

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nic dziwnego jestem mikry

szaro blady, brak mi ikry

nie rozpycham się łokciami

nie szafuję sloganami

 

ciężko mnie wyłowić z tłumu

jedno pewne, że rozumu

stwórca mi nie pożałował

więc nie będę się promował

 

a do Ciebie propozycja

Twoja sława i pozycja

tu na forum jasno świeci

zazdraszczają jej poeci

 

ja nie wjeżdżam na ambicję

lecz ponawiam propozycję

pisz tak dalej tylko częściej

czytać Ciebie to jest szczęście.

 

Serdecznie pozdrawiam:)

Opublikowano

ale żeś przysłodził

aż mi w gardle sucho

kieliszek koniaku

dostałeś serducho

 

ale żebyś wiedział

ile wątpliwości

mam nim coś skrobnę

bywa zapał ostygł

 

uprawiamy tutaj

wierszoklectwo super

z dala od poezji

idę walnąć lufę

 

jak czytam klasyków

tam koncert metafor

a u mnie metafor

brak i co Ty na to

 

więc piszmy i ostrzmy

pazura tępotę

by potok narracji

niósł poezji trochę

 

Pozdrawiam Serdecznie Jacek

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz

Oto właśnie chodzi by tworzyć klimaty

może na tej kanwie będą poematy

tworzyli ci inni bardziej obeznani

którzy już są w grupy jakoś poskładani.

 

Ja tam chętnie z boku od czasu do czasu

dodam coś od siebie nie robiąc hałasu

a czy się spodoba komuś z wyższej sfery

o to nie zabiegam nie robię kariery.

 

Jak pisałem wcześniej blado-szary jestem

żyję tak jak żyję nie szafuję gestem

ażeby pozyskać łaskę czytelnika

więc i to co piszę nie wszystkich przenika.

 

Serdecznie pozdrawiam:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gdzieś w głębinie umysłu ślepca. W ciemnościach nieruchomego oka. Gdzie dźwięk rozmów jest podobny do szczebiotu zarażonych lodowym wichrem wróbli. Siedź sobie w niewiedzy ślepcze. Nie dawaj w ten świat kroka. Świat jest już pustynią. Pozbawioną ludzi, techniki i kabli. Całoroczna polarna tundra. Bez nawet chwili temperatury dodatniej. Wszystko zdziczało i tylko w sidła śmierci zaprasza. A w sercach ocalałych jest jeszcze chłodniej. Z zimna umarła moja dusza. We flakonie zaschnięty róż bukiet. W którym niegdyś chowały się trzmiele. Nic teraz nie znaczą. Stary pakiet. Umiera rasa ludzi. Kurczy się wegetacji pole. Nie uchronią od śmierci mikstury, czary, najgrubsze tkaniny. A życiodajny ogień będzie niczym waluta. Umiera świat bez modlitwy i winy. A oto boża kara i ludzka pokuta. Ślepcze, Twój wyraz twarzy tak surowy. Umrzemy razem. Ja do końca Twój sługa. Ostatnia wieczerza. Zapach śledziowy. Śmierć z głodu i zimna jest jak noc polarna długa.   Wiersz pisany w roku 2013 przy utworze "Freezing Moon" zespołu Mayhem  
    • @Radosław   o tak :) nie gryźć i nie kąsać…dając przestrzeń w bliskim, otwartym połączeniu :)  podoba mi się!    pozdrawiam :) 
    • @Berenika97 Ja już pochłonięty :)   Wesołych i Szczęśliwych Świąt!!!   Pozdrawiam 
    • @hollow man   ;) taaak…;))))   i to najczęściej za kierownicą;) w oczekiwaniu na zielone światło;) w międzyczasie szminkując usta karminową czerwienią;) 
    • @bazyl_prost Cóż ,metafory sprawiają nieraz trudności z odczytaniem. Dziwi ta oczywista. Nie dotyczy wyłączenie wiary... Może dotyczyć i polityków. Gdyby ich słowa się materializowaly,świat byłby...   Pozdrawiam serdecznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...