Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jak tu pisać o miłości

chciałbym lecz los nie pozwala

życie problemami chłoszcze

znowu  robi ze mnie jaja

 

w środę wszystko się zaczęło

trochę deszcze na Pomorzu

kończę pracę tak jak wielu

i do domu samochodem

 

wracam myśląc o pierdołach

chwalę cicho moje auto

z brak niespodzianek w kołach

od lat kilku - chyba warto

 

nagle z prawej słyszę stukot

nie to chyba niemożliwe

ten samochód nie jest trupem

pewnie uszy mam wrażliwe

 

ale zjeżdżam na pobocze

czas pandemii masz być czujny

i co widzą moje oczy

para gwoździ - pech podwójny

 

zapas wozić zawsze warto

deszcz mnie zmoczył dałem radę

przecież różnie bywa z fartem

taki klimat nie poradzę

 

czwartek – ranek znów do pracy

nic dwa razy się nie zdarzy

po południu więcej czasu

dziury skleję gdzieś w warsztacie

 

siódma rano słońce świeci

tradycyjnie punktualnie

na spotkanie przecież wiecie

bez spóźnienia to jest ważne

 

mijam tira ślamazara

gaz do dechy turbulencje

czy powtórka to z koszmaru?

tak - cóż mam powiedzieć więcej

 

głupia mina czyni cuda

bo zatrzymał się kierowca

zabrał to wczorajsze z dziurą

wrócił i wymienić pomógł

 

nic trzy razy się nie zdarzy

w piątek – koła mam zimowe

tradycyjnie mknę do pracy

zapas wczoraj poklejony

 

dobry nastrój szybko tryska

na pulpicie komunikat

że w oponie jest zbyt niskie

co? – ciśnienie?

nie wytrzymam

 

wyszukuję pierwszy parking

patrzę mięknie prawa przednia

chociaż jestem człowiek twardy

twarz mi delikatnie zrzedła

 

prawa strona mi szwankuje

ja jak prezes koła zmieniam

żona ciągle protestuje

w głowie rośnie już dylemat

 

czy samochód nowy kupić?

czy kierowca jest do dupy?

Opublikowano

Miałam podobnie jakiś czas temu trzy razy z rzędu... gwoździe. Dziwne, ale pomogła rozmowa z sąsiadem. Od czasu tamtej rozmowy mam jeszcze więcej znaków zapytania w głowie (o tamte gwoździe), ale opony całe. Czasami odpowiedzi szuka się zbyt daleko.

 

Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 ... lustro  przygląda się z ciekawością  myśli bawią kolorami  słów których  nie trzeba wypowiadać olśnione oczy płoną  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia   
    • Bardzo dobrze rozpisałeś ten wiersz na dwa bieguny - codzienność ludzi, którzy ledwie wiążą koniec z końcem i przepych, w jakim żyją elity rządzące.  Światem rządzi pieniądz - to jest tak banalne, że przestaliśmy już zastanawiać się, co to naprawdę oznacza. Człowieczeństwo w tej rzeczywistości jest niczym, w rzeczywistości, w której tyle jesteś wart, ile ktoś zapłaci za Twoje zasoby (szef, korporacja, państwo). Inaczej zasadniczo nie masz prawa żyć. Współczesna, oparta na globalnych rynkach finansowych, gospodarka ogólnoświatowa, skazuje miliony ludzi na egzystencjalny śmietnik. Jednocześnie mała grupa posiada tyle dóbr, że nie byłaby w stanie tego skonsumować, nawet żyjąc nie 100, ale 1000 lat. Ostatnio coraz więcej mówi się o trendzie w polityce społecznej, który zakładałby sytuację, w której każdy otrzymywałby od państwa minimalny dochód zapewniający przetrwanie. Rzecz do rozważenia, tym bardziej, że miejsc pracy nie będzie przybywać. Rewolucja przemysłowa zlikwidowała miliony miejsc pracy fizycznej (w fabrykach, itd.), obecnie AI zlikwiduje także miliony miejsc pracy umysłowej. Co wtedy z masami zbędnych ludzi, za których możliwości pracy nikt nie będzie chciał zapłacić? Dlatego minimalny dochód gwarantowany to coś, co koniecznie trzeba wprowadzać coraz szerzej. Inaczej przewiduję nasilenie wojen na świecie. Zlikwidują przeludnienie, na wojnach łatwo się wzbogacić, a walki zagospodarują nadmiar niepotrzebnych ludzi. Jest też szansa, że na skutek działań wojennych (np. użycie broni nuklearnej, czy innej, mającej skutki globalne) cofniemy się do czasów, gdy znów ludzkie ręce i umysły będą miały swoją uczciwą cenę. Na pewno obecnie rządząca opcja polityczna nie będzie jednak wspierać polityki socjalnej. Ale przecież odsunęliśmy od władzy nienawistnych pisiorów, więc dlaczego "śniadanie jemy z poczuciem winy"? Toż w uśmiechniętej Polsce zamiast "mijać się jak duchy z rachunkami w oczodołach", mamy się uśmiechać. A dzieci, ogrzewające się przy rysunku słońca, przynajmniej nie będą musiały cierpieć o o wiele bardziej traumatycznych katuszy na lekcjach religii.
    • @Migrena nie nie jestem, ale dzięki
    • @Migrena  Biedańsk się rozrasta. Przeprowadzki do miasta biedy nie da się zaplanować- i wysiada się w nowej rzeczywistości, i kogo zapytać o drogę? I są ulice- Bezradność, Bezsenność, Bezsilność. I nigdy nie wiadomo kiedy się tam trafi. I jest umieranie na raty. Dobry wiersz.    
    • fajny pomysł i ładne   dusza podąża za swoim wiatrem co ją unosi po nieboskłonie nie jest przypadkiem żadnym latawcem czuje rozumie uczuciem płonie   gdy postępujesz uczciwie godnie wiatr ją otula pieści dobrocią a będąc z nim jak w szczęściu tonie wzlata nad ziemię bardzo wysoko :)))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...