Światło Delf

[Voevotsky]

    Znamy Cię ponad dwa tysiące lat,

a jednak nikt Cię nie słucha,

jakby nasz umysł patrzył zza krat,

Omijamy Cię bo jesteś za krucha.

   Każdy patrzy na każdego z góry,

wszędzie to niezrozumienie,

Jaźń spowita ciemnością niczym mury,

lecz z Tobą czuję błogosławienie.

  Z Tobą zdobędę oświecenie,

przynajmniej tak mówiła wyrocznia,

Powodujesz, że mógłbym mieszkać w beczce

Potrafisz wytwarzać światło,

usuwać ciemność jak pochodnia,

Pospacerujmy, więc razem po agorze.

 

 

 

[ais]

Podoba mi się klimat wiersza, ale podzieliłabym na strofy (strofki).

 

 

[fregamo]

@Voevotsky Powodzenia z mieszkaniem w beczce. Pozdrawiam.