Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jesienne pożegnania.

_M_arianna_W_
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

_M_arianna_W_

_M_arianna_W_

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Kolejna jesień siadła na łące,

kłęby białego dymu maluje.

Po niebie chmury płyną obwisłe,

sznur dzikich gęsi w dal odlatuje. 

 

I znowu motyl utknął za szybą,

choć nie wiadomo, jak tam się dostał.

Miota się trwożnie,wyjścia nie widząc,

i naraz - wolny - odleciał z okna.

 

Przechodzi pani z kasztanem w dłoni, 

pod kasztanowcem, liczy kasztany.

Jesienny motyl musnął w przelocie

skrzydłami dłonie par zakochanych.

 

Wiatr na przeciągu łamie gałęzie,

sponiewierane lecą konary.

Co chwilę mijam kogoś w alejce,

lecz my się tutaj już nie spotkamy.

 

 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Marianna_Katarzyna (wyświetl historię edycji)
5
Gość Radosław

Gość Radosław

Opublikowano
Opublikowano

Piękne wersy, piękne obrazy, ruch w wierszu, puenta - jak na jesień przystało. 

Ale myślę, że wiersz można ulepszyć - choćby w pierwszej strofie, pokombinować, nie odpuścić jesieni ;) 

Jesień jest ok. !!! 

 

Pozdrawiam

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • FaLcorN
      Stworzony dla — przed siebie

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      Tak oto idę sobie w czas, w nieznany, gęsty, ciemny las. Szukając jasnych, ciepłych dróg. Niech podpowiada - dobry Bóg.   Tak oto idę sobie w czas.. Zimnym potokiem obmyję twarz, by się ocucić, by jeszcze czuć. Miłości bajkę - we dwoje snuć.   Tak oto idę sobie w czas, dopóki iskra stoi w drzwiach. Może odnajdę - pejzaże słów. Chmury zapomnę, świecąc znów.   Tak oto idę sobie w czas, póki mi dane wstać - jeszcze raz. Uchwycę co dobre, ominę co złe. Docenię chwilę, gdy spotkam Cię.
    • Roma
      enureza?

      Przez Roma · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota chciałam żeby ten wiersz był o wstydzie (może za słowa, może za czyny), który można zamienić na czułość. O współodczuwaniu, o tym żeby nie oceniać, a próbować zrozumieć. Ta zmiana pościeli, ściąganie z siebie piżamy nie miało być erotyczne... bardziej chodziło o to żeby wspólnie posprzątać ten bałagan.  Tekst tak jak napisał @otja jest pełen braków, pogubiłam się w nim. Często tak mam, że zostaje z tekstem, bo ja go rozumiem, ale nie potrafię rozpisać go tak by był czytelny dla innych. No ale nad tym pracuję, więc oby było lepiej :) Dziękuję Wam obu za wejście w tekst. @Gosława to bardzo miłe co napisałaś i dużo to dla mnie znaczy, naprawdę. Dziękuję pięknie za słowa wsparcia :)
    • violetta
      Smak

      Przez violetta · Opublikowano

    • Rafael Marius
      Smak

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Rozumiem.  Najważniejsze żeby się dobrze bawić na własnych warunkach.   Ja akurat lubię od dziecka. Chodziłem chętnie na pochody 1 majowe z rodzicami. Było kolorowo, wesoło, dużo się działo. Najlepsze były za Gierka.   Mnie wszystko jedno pod jakim sztandarem ludzie się gromadzą. Liczą się względy estetyczne i fantazja uczestników. Im bardziej kreatywne środowisko tym atrakcyjniejsza demonstracja.   Jestem koneserem tematu. Miałem okazję obserwować tysiące takich imprez tak małych jak i dużych, we wszystkich możliwych intencjach,
    • Jacek_Suchowicz
      kakofonia

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      laryngologia razem z fonicą to chyba jakaś wielka ściema i stomatolog - niech to licho on nie chce słuchać - i to jest temat :)))

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...