Najprawdziszy Belfer

[Pan Ropuch]

każdy raz doświadczył belfra z pasją

taki to potrafił znaleźć czas i posłuch

dystyngowany w każdym słowie i ruchu

 

wszystko dopracowane

ponad przeciętność i na wyłączność

 

pamiętasz pewnego dnia przyszedł i zaczął w te słowa:

dzisiaj na lekcji poznamy sztukę obserwacji rzeczywistości

a innym razem - czas skosztować pierwszej miłości

potrafił też przemawiać i ustami kwiaciarki 

- dla lubej to nieparzyście odwrotnie to na grób i na nieszczęście

 

lepszego belfra nie znajdziesz

codziennie rano i w nocy czeka

co zmażesz kredą w kalendarzu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 26 Września 2020 przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)

[Tomasz Kucina]

Jak tato. Nauczyciele (niektórzy) to skarby. Piękny wiersz.

[Pan Ropuch]

@siedem życzeń @Tomasz Kucina Zagadka jest aż nadto odpowiedziana (dopowiedziana) :D a zresztą niech każdy znajdzie i inne oblicza, inne warianty, to szczęście każdego twórcy gdy ktoś dopowie kolejne znaczenie...

Miło, że wpadliście i podzieliliście się swoimi słowami i odznaczeniami.

 

Pozdrawiam

Pan Ropuch

Edytowane 20 Września 2020 przez Pan Ropuch (wyświetl historię edycji)

[Gość Radosław]

Przyciągnął mnie ten wiersz. 

 

Zrezygnowałbym z dwóch wyrazów "latami doświadczenia"- zostawiłbym miejsce na dopowiedzenie przez czytającego, w jaki sposób blefer doszedł do mistrzostwa. 

 

Dużo ciepła znajduję w tym wierszu, w tym pisaniu. Myślę, że jako autor potrafisz się zbliżyć do odbiorcy i w powyższym utworze to bardzo wybrzmiało.