W oczekiwaniu

[dasia]

Posuwam się wolno
W stronę ciszy
Tam złożę bezmiar
Liliowych rzęs
Otulę spokojem serca

Niech zaśnie na...

Otrząsnę na przedwiośniu
Może podniesie wzrok
I odkryje na nowo
Rozkosz obcowania
Z grzechem spojrzeń
Bezwstydnych jak pierwszy
Pocałunek

[Włodzimierz Nabkowski]

jakiś klimat jest.

[Anna_M.]

Bardzo, bardzo mi się podoba, tylko nie wiem jak rozumieć "bezmiar" przy "rzęsach" - tu mi coś nie pasuje, ale całość jest cudowna.Pozdrawiam.

[Włodzimierz Nabkowski]

polecam zminimalizowanie skali wielkoliterozy.

[dasia]

No cóż "bezmiar" należy odnosić do koloru oczu, ich głębi - podobnie jak "bezmiar nieba" w rozumieniu nasycenia koloru błękitu. Co do "wielkoliterozy" to nie uznaję tego za jakąś zarazę czy chorobę jak np. skleroza, ale jedną z alternatywnych form zapisu. Jednym przeszkadzają wielkie, innym - małe litery (czyt. "małoliterozy"). Co lepsze? Nie wiem. Ciepłe pozdrowienia i dziękuję za uwagi - także te krytyczne.

[Anna_M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jeśli "bezmiar" do oczu to wszystko ok, bardzo dobry wiersz. Tylko rzęsy to raczej brama broniąca dostępu do oczu, stąd moja wcześniejsza uwaga.