Na ustach
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 127
jedną drogą idę czytam
jej drogowskazy uczę
się od nich jak
iść dalej
idąc rozumiem że życie
to nie wypadkowa
że głębszy w nim
ukryty sens
zawsze w nią wierze
maluje o niej obrazy
piszę wiersze
rzeźbie ją
ona przemawia do mnie
mówi kiedyś ujrzysz
mój kres - zbłądzisz
będziesz płakał
ja mimo wszystko idąc
nią zawsze jestem
sobą mimo że
bywa trudna
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 29 odpowiedzi
- 402 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 525 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 348 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 409 wyświetleń
-
- 22 odpowiedzi
- 444 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
(...) ... czas gojenia bywa bardzo trudnym czasem, ale najważniejsze, że rany się.. goją... Pozdrawiam, Leno. -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
... podobno kobieta potrafi zmyślać... :) i jeśli jest to... ... bo, ... pięknie jest ufać komuś. Całe "Rozświetlenie" wydaje mi się liryczne... przyjemna, wyciszona treść. Mnie się podoba. -
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
– Jesteś? – Cały czas. – Ale milczałaś. – Bo trzeba było zostawić miejsce. – Na co? – Na echo. – Przyszło? – Nie. Ale przyszło słowo. (pauza) – To był on? – Nie wiem. Ty wiesz. – Zbyt wiele szczegółów. Tylko on mógł znać. – Ale przecież… – …przecież on nie żyje? – Może żyje w inny sposób. – A może nigdy nie umarł, tylko się schował. (pauza) – Przez piętnaście lat można urodzić troje dzieci i zdążyć je wychować. – I rozwieść się cztery razy. – I zapomnieć swoje imię. – I przestać szukać. – A ty? – Mam serce jak folder. I wklęsłe miejsce. – Tam trzymasz jego słowa? – Tak. – Nie boisz się? – Tylko tego, że już nigdy nie powie więcej. (pauza) – Pisał rymem. – I w tych rymach było wszystko: porządek, czułość, echo. – Kochałam je jak się kocha czyjeś spojrzenie, zanim jeszcze spojrzy. – Znałam je jak wiersz, którego nikt nie opublikował, ale i tak istnieje. (pauza) – To był prezent? – Może próba. Może żart. – A może pożegnanie. – A co jeśli wrócił tylko na chwilę? – To też coś znaczy. (pauza) – Co teraz zrobisz? – Nic. – Czekasz? – Nie. Piszę. Dla siebie. I dla duszy. – Ale żeby przeczytał? (pauza) – Tak. Ale niech nikt inny nie wie. -
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
za samą muzykę serducho ale wiersz też dobry urzeka piękno Warmii i Mazur tereny zda się dziewicze kiedy wędruję widzę od razu nasypy -martwe są dzisiaj pozostałości tras kolejowych mosty przepusty wąwozy pozarastane zabudowane a mogłyby żyć dopowiem jak kajakami ożyły rzeki hordy spływają Krutynią poza sezonem orła białego i czaplę bywa omijasz :) -
Przez wierszyki · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Masz z nim naprawdę bardzo dobry kontakt, jeśli Cię słucha, gdzie mu wolno wchodzić :-) Każdy widać jakiś musi mieć problem, takie życie :-) Pozdrawiam serdecznie :-) (Chyna duże kolorowe wiatraczki też przeganiają ptaki. Są też takle dźwiękowe odstraszacze
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się