Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czarno-biały świat


Rekomendowane odpowiedzi

Zardzewiała aureola brzęczy dziś bardzo 

Wśród płomiennych mieczy i cnót wieków

Co anielską frywolność jak cień karcą 

Który nie dopuszcza do światła wycieków 

 

Świętość nową barwą dzisiaj się maluje 

I odmienne insygnia jej też się powierza 

Demoniczna ignorantów maść w nią pluje 

Cała chorda w nieświadomość zmierza 

 

Gdzie Bóg rozdaje świetność i medale 

Tu światłość buduje aurę tych witraży

A prawość i słuszność odchodzą w dale

Aż niebios sceneria się od dawna marzy 

 

Aureola ucichła, jak straże na pastwiskach 

Nie ma wroga ani przyjaciela w pobliżu 

Tylko gorejący krzew, jakby w jadła miskach 

Jakby wyrwany łonu, nędznemu podłożu 

 

Czy już tęczy nikt nie zobaczy w gniewie 

Czy schody święte nie brzękną melodią 

Tego ani ja, ani ród mój wcale nie wie 

Bo świat stał się świętości złą parodią 

 

Autor: Dawid Rzeszutek

Edytowane przez Dawid Rzeszutek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...