Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@fregamo

inny wymiar, inna rzeczywistość...nie powiedziałem jak sugerujesz, że te trzy słowa są tak samo ważne. Zacytowałem z księgi zwanej Biblia te trzy wyrazy w takiej kolejności jak tam jest napisane. Zgadzam się ze stwierdzeniem, że Miłość w szerszym słowa znaczeniu (Agape) jest "największa."
Wiara i nadzieja to opium dla umysłu. Umysł musi wierzyć w coś dobrego i mieć nadzieję, że to się spełni, aby utrzymywać stan równowagi psychicznej.
Chętnie poczytam co Ty masz do powiedzenia i dlaczego są w takiej, a nie innej kolejności.

 

Pozdrawiam

Opublikowano (edytowane)

Rozrysowuje mi się znaczenie tytułu na kilka płaszczyzn.

Peela.. być może, nie wiem.. jest jakimś zawahaniem, że może.. kiedyś..  zgodzi się z tym, że śmierć to normalna rzecz.

Zycie cielesne zwykle nie ma żadnej pewności, ogólnie tak można rzec, ale jeżeli zdoła odszukać..

wiarę, nadzieję i miłość... to siłą rzeczy wejdzie w inny wymiar, już za życia, czego peelowi życzę.

Co będzie po... poczekamy, przekonamy się i... napiszemy wiersz..(?)... ;) ... :))

Pozdrawiam.

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@Nata_Kruk

Patrząc z perspektywy przemijania śmierć to normalna rzecz w tej rzeczywistości, jednakże na płaszczyźnie uczuciowo-ziemskiej, że tak powiem, ta normalność wykrzywia się w kierunku bolesnej nienormalności. Tytuł po prostu odzwierciedla rzeczywistość świata w którym żyjemy: ciągle wierzymy w różne rzeczy, mamy nadzieję, że się spełnią, a w końcu pozostaje agape, które winduje umysł na wyższe progi zrozumienia pomimo rozczarowań i itp.

 

Dzięki za wizytę Nato_Kruk i komentarz,

pozdrawiam :-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

@fregamoDobre pytanie: gdzie? Tego raczej nikt z żywych nie wie, może z wyjątkiem tych co mieli takie doświadczenia jak życie po życiu lub życie po śmierci. Niech kolejność  słów  pozostanie bez komentarza.

 

Myślę, że będzie ciekawiej! :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka , poza tym jednym twoim przewidywaniem odnośnie dalszego losu Agnieszki, którego nie podzielam, to bardzo się cieszę, że ciebie to moje opowiadanie tak wciągnęło. Takim moim marzeniem, a może strategicznym celem, jest, żeby jakaś dziewczyna napisała utwór, w którym to Agnieszka byłaby narratorką, a nie jej mąż Marek. W końcu Agnieszka doświadczyła pewnych zdarzeń, których nie doświadczył Marek, jej mąż. Na przykład co myślała sobie, kiedy zrezygnowała z odwoływania się od swojego wyroku. Albo jak to wyglądało, jak była przyjmowana do zakładu karnego, kiedy oddawała własną odzież i obuwie i zakładała więzienne ubranie i więzienne drewniaki. Bo, że Marka intryguje, jak te sprawy dokładnie wyglądały, to chyba widać po jego snach. Na przykład na końcu pierwszej części: "A kiedy spałem były sny. Na przykład, jak Agnieszka zdejmuje kolorową sukienkę i szpilki i zakłada zieloną więzienną spódnicę i drewniaki..." Albo sen Marka w drugiej części: "Tej nocy śniło mi się, że Agnieszka jest w więzieniu, ale jest we własnym ubraniu: niebieskich dżinsach i szarej bluzie od dresu. Tyle, że na bosych stopach ma te białe więzienne drewniaki, w których ją już widziałem na ostatnim widzeniu. Chodziła w nich tam i z powrotem głośno klekocząc, żeby je przymierzyć. Raz nawet tupnęła drewniakiem. Potem strażniczka zaprowadziła ją do jakiegoś pomieszczenia, gdzie moja żona usiadła za biurkiem i coś pisała na komputerze. " (15 akapit drugiej części). A więc z Agnieszką jako narratorką mogłoby być na prawdę ciekawie. Ale chyba byłoby lepiej, kiedy ta narracja Agnieszki zostałaby napisana po tym, jak ja ukończę całość z Markiem jako narratorem. No i taka dziewczyna by się musiała poczuć wystarczająco zainspirowana, żeby coś takiego napisać... :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • dziękuję :)
    • oo coś dla mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaskakujące zakończenie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...