bez tytułu

[Ingrit]

A kiedy zaśniesz opowiem ci,
jak mój krzyk rozjaśnił ulicę.
Zastygali ludzie, gdy zgliszcza
dnia pękały nam pod stopami.

I wtedy nie wiem, że jesienią
koloru dzikiej kaczki
nawet wróblą każe odlecieć do
ciepłych miejsc. Do ciebie.

Bo niczego nie oswoję
wiedząc, że zamarznie.

A kiedy wiem, że już nie zdołam
oplątać cię w sen, otępienie
zmusi do modlitwy o ból.

[Penelopa]

Pierwsza zwrotka ...na tak. Dalej posypała się myśl, w dodatku niezbyt gramatycznie
+ ort (miało być pewnie "wróblom")
Sądzę,że trzeba to dopracować.
Powodzenia.

[pan_ktotam]

przeczytałem kolejny Pani "bez-tytułowiec" :)

czepiając się technicznych szczegółów:

wersyja by ktotam:


a kiedy zaśniesz
opowiem ci jak mój krzyk
rozjaśnił ulicę
zastygali ludzie
gdy zgliszcza dnia
pękały nam pod stopami

i wtedy nie wiem że jesienią
koloru dzikiej kaczki
nawet wróblom każe odlecieć do
ciepłych miejsc. Do ciebie.

bo niczego nie oswoję
wiedząc że zamarznie

a kiedy wiem że już nie zdołam
oplątać cię w sen
otępienie zmusi
do modlitwy o ból


hmmm.. ładnie zamknęłaś całość taką klamrą myśli.
podoba mi się "krzyk, który rozjaśnił ulicę"
wywaliłbym "do ciebie"

ogólnie:
nie powiem tak, nie powiem nie, bo:
-technicznie kulawy, choć to szczegół akurat dla mnie...
-całość malowana taką niewyraźną kreską konturową myśli

ale:
dziękuję za chwilę, za wiersz, za kawałek stworzonka literackiego...
czekam na kolejne...


/ktotam