Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

leżę na rozgrzanym asfalcie

czekam aż przyjdziesz

jest cicho

lato

pada śnieg

marzną mi stopy

 

jak się nie pojawisz do wiosny

to będę tak leżała do następnego

lata

 

albo znajdę korytarz do bobrzej nory

tam będę

otulona słomą

 

muszę tylko

pozbierać porozrzucane

ręce głowę

błyszczyk czas

 

rozciąga się

zalepia usta

 

 

240420

Opublikowano

@Sylwester_Lasota Sylwek:))) Dzięki, chyba masz to szczęście, że nigdy nie rozjechało Cię dosłownie i w przenośni :))) Mnie raz dosłownie i to czołowo, i w przenośni-dotkliwie, więc wiem o czym piszę, i to nie jest absurd, tylko samo życie :)

Pozdrawiam serdecznie, miłej :)

@Sylwester_Lasota ale tonąć w oparach absurdu.... też mi się podoba:) Jeszcze raz dziękuję:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może nie rozjechało mnie (chociaż tutaj wziąłem tekst metaforycznie, bo jakoś tego śniegu w lecie nie mogę realnie pogodzić np), ale zdarzyło mi się rozwalić na asfalcie... a życiu, to już wspominał nie będę. Nie mogę więc powiedzieć, że Cię nie rozumiem, ale sposób w jaki opowiadasz swoją historię... no cóż, pozostawmy może interpretację Johnemu, na pewno zajrzy.

Wzajemnie :)

Opublikowano

Pełne wyczekiwanie,

"jestem Tobą tylko bądż",

tęsknota do zespolenia, stąd marzną stopy, mimo rozdrzanego asfaltu. 

Niezłe, to więcej niż tęsknota, ale już bym tego stanu nie chciała :D 

Pozdrawiam, bb

Opublikowano

@w kropki bordo To uczucie podatne jest na przymrozki letnie i pożary na lodzie. Z kartek kalendarza robi skręty, co miesiąc bliżej do początku. Dobry wiersz. Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie bój się bać nie wstydź się płakać naucz się śmiać nawet w łzach latać z uśmiechem się smucić nie łatwo to sprawić ale warto próbować smutki głęboko schować nad szczęściem pracować rozebrałem strach do naga golasa torturuję łaskotkami potem zabieram się za smutek tylko ciiiiiii
    • Zombie na śniadanie i na obiad, i na kolację.   Zombie w lodówce i w toalecie. W kinie i w literaturze – tylko zombie. Bawią, uczą i wychowują.   Zombie naprawiają świat. Zombie grają w piłkę i zakładają partie. Zombie mówią o uprawie pszenicy i hodowli ślimaczka winniczka.   Mogą z nimi tylko konkurować papierowe postacie z psychologicznych thrillerów kryminalnych.   Ich losy – tak skomplikowane, że aż oczywiste. Autorzy nie chodzą już na komplety wiwisekcji – wolą kawę o modnym smaku.   Po niej brak wymiotów, brak orgazmu w szpitalu psychiatrycznym. Jest za to wielka powieść.   Są jeszcze w tym konkursie na wielkość kultury botoksowe Madonny z ikon, które patrzą z ekranów, sklonowane na zawołanie.   Ich słowa ograniczają się do tuzina fraz cedzonych przez biel nazbyt sterylnych zębów.   I – patrzcie jaka kultura jest teraz bogata.   Po klasykach – oni wszystko, co mieli powiedzieć, już powiedzieli, i przesiedlono ich na dworzec w zoo.   A ja czekam tylko, co o tym wszystkim IA powie na  końcu - czasów.   Dzięki za obserwację.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      dziękuję :-) pozdrawiam :-)
    • Dzień dobry, Na wstępie chciałbym się ponownie przywitać po przerwie nazwijmy ją techniczną, pierwsze pytanie, które zapewne chcielibyście zadać to po co wróciłem? Pytanie, a raczej wynikająca z niego oczywistość, czyli twórczość, nie jest pełną odpowiedzią, synestezja tego pytania, dla mnie jest tym o czym się myśli w podpytaniu czym jest poezja? Dawno temu wysunęła mi się konkluzja, że to najprostsza z możliwych rzeczy Czym jest poezja - odpowiedzią na pytanie po co poezja? Zauważyłem też podczytując was i dając serduszka, że część odeszła. Dla tych co bezpowrotnie - mam was w pamięci. Tym, którzy być może wrócą, dziękuję za ślad pozostawiony na forum. Przedstawiam jeden z ostatnich utworów i życzę miłej lektury.  błędne koło (dla KM)   kturego niema jusz się zaczelo wykręślać mogło byc kołem piatym od wozu i chiperbólem paczenia wniego wypacza wszyztko i mrovi wegłowie okrutne to jego toważystwo aby dokreslic dotrfać dokońca jusz jest pólkołem prawie skończne i jeszcze trohe troszczkę tylko i domknie sie jak urwis ko czy czwarte jusz za nim i zanim się za mknie jak na ostani gózik pontelke wykona śmiertelną (w butelke sie wbija) i nabija odfrotny wądek potkoniec jurz prawie konczy za radą wisielca i wtonie wiersza wchłania towszystko   bezbłędność jest winą z powietrza i sama się wzięła bez niego kicha awaria i postój lub wypowietrzenie   i bez ogródek choć ładne kwiatki bo koła takiego drugiego nie znają gagatki  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...