bez tytułu

[Anna Czyrska]

Razi mnie ta tułaczka z miejsc do
miejsc które stają się coraz bardziej obce
widzę pożółkłe skały,chcę być twarda
niezniszczalna chcę iść mimo szronu na oczach
i zadrapań na palcach.

Skała jest śliska i zimna jak twoje spojrzenie
rysujesz na mnie kreski mówisz,że żyję w
tobie coraz bardziej czuję się jak frywolny zając
co ucieka przed wilkiem,chcesz mnie pożreć,ostatnie

srodki czystości pozbawiły mnie resztek brudu,
razisz mnie lecz ja chcę tylko wody,proszę choć
o kropelkęmoja bezradność jest jak szczepionka
dla twego ego,to cudze dotyki


w zębach czuje kawałki lodu,stają przed wyzwaniem
lód nie zawsze rozpływa się w ustach,wtedy narysujesz mnie
na szybie twego samochodu,zamarznięta,przygryzam ci język
dzielimy się sobą,wyjadamy z siebie resztki słodyczy.

-jesteś cudowna-powiadasz a ja czekam na zadrapane niebo
aż do wylewu jego ostatniej rozkoszy.

[Anna Czyrska]

to "że" to bez powtórki,to błąd przy pisaniu.

[Anna_M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Możesz to poprawić - kliknij na "edytuj" pod wierszem :)
Jestem pod wrażeniem dwóch ostatnich zwrotek.
Niezwykłe.
Pozdrawiam.

[Anna Czyrska]

Dziękuję.POZDRAWIAM!!!

[Mirosław_Serocki]

Dlaczego taka niedbałość przy pisaniu? Czyżby Autorka miała czytelników tam, gdzie plecy tracą swoją szlachetną nazwę? Albo Pani stosuje interpunkcję zgodnie z jej zasadami, albo niech Pani da sobie spokój. Takie bazgrolenie kreseczek w miejscach przypadkowych tylko zaciemnia obraz i przeszkadza przy czytaniu, a nawet zaczyna irytować.

[Anna Czyrska]

Zgadzam się,to mój zły nawyk od niedawna.Ale trzeba to zmienić.POZZDRAWIAM.