Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O, matko. To jest tak straszne, że nie mam siły pisać. Boli mnie wszystko, jak czytam.

:(((

 

Aaaa, a mężczyźni dają szczęście, jak są małymi, słodkimi grubaskami i można ich zacałować i zaprzytulać.

Opublikowano

Boleśnie się ten wiersz czyta.

Peelka ma świadomość krzywdy, a jednak się z nią godzi.

Aż się ma ochotę, aby zamiast nadstawiać drugi policzek odwinąć się i...

 

Ale są mężczyźni, którzy dają szczęście. :)

 

Pozdrawiam

Gość Radosław
Opublikowano

Mocne , smutne i niestety prawdziwe. Słowo "szczęście" kompletnie egzotycznie w tym otoczeniu wygląda. 

Opublikowano

@Somalija

Przeczytałem pod Twym wierszem

wszystkie komentarze

powiem szczerze i dobitnie

mężczyznę masz w darze

 

przypomnijmy rajski ogród

Ewę, podszept węża

nagość Ewy posłużyła

jako część oręża.

 

Adam wpadł jak śliwka w kompot

i do dzisiaj tonie

tak przynajmniej ja uważam

i na przekór żonie

 

miast kompotów owocowych

piję piwo z chmielu

i przynajmniej mam nadzieję,

że takich jest wielu.

 

pozdrawiam ;)))

 

  • 2 lata później...
  • Somalija zmienił(a) tytuł na wina

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Arsis Już jest na forum

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Toyer Ten wiersz czyta się jak buntownicze wołanie – z jednej strony sięga do najstarszego mitu ludzkości, z drugiej bezlitośnie rozlicza współczesność. Podoba mi się, że autor nie boi się prowokować – zaczyna od Adama i Ewy, ale szybko wychodzi poza biblijny schemat, pokazując, że kara, raj i grzech to tylko opowieści, które człowiek na nowo nadpisuje.
    • @Annna2 Tak jest. Człowiek jest dożywotnim więżniem samego siebie. Dziękuję Aniu.     @Berenika97 Bardzo dziękuję za ten dogłębny i trafny komentarz! Niezmiernie cieszy mnie to, że udało Ci się wyłapać te kluczowe elementy, na których najbardziej mi zależało. To jest niezwykle budujące, gdy tak precyzyjnie czujesz i rozumiesz tekst. Dziękuję Bereniko za te słowa :)  
    • @Annna2Napisałam w puencie, że szczęściem bywa też mozół - bo wierzę, że prawdziwa radość nie zawsze rodzi się z lekkości. Bywa owocem trudu, cierpliwości, a nawet bólu. To, co ma wartość, ma swoją cenę - i właśnie dlatego smakuje pełniej. Czasem największe szczęście kryje się w tym, że mimo wysiłku, mimo zmęczenia, możemy cieszyć się owocem własnych starań. Dziękuję za obecność :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak, nie tylko tworzenia w sensie twórczym, ale także w życiu. Tego, co przychodzi niejako samo, łatwo - nie cenimy trwale - takie mam obserwacje i wnioski z życia.   
    • @Alicja_Wysocka Alu. Wyciągnąłem z Twojego wiersza wniosek, że trud i mozół tworzenia stanowią najprawdziwsze, choć niełatwe, szczęście. I ja w pełni się z tym zgadzam. Jakże by inaczej :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...