Odpoczynek

[Martinr]

W pogoni za marzeniami

gubię własną osobę,

więc przepraszam za tę ciszę...

Gubię słowo za słowem,

wers za wersem,

tracę sens w tym co wokół

i tym co odległe

 

Kołyszące się źdźbła na wietrze

tracą swój wdzięk

i choć nie są groźne

to niepokojąco spokojne...

i tak

mógłbym tu napisać jeszcze

jaki to smutny nie jestem,

ale wiatr łaskocze mnie po żółci

mówiąc sam za siebie.

 

Jeszcze tylko trochę mi zostało

by poniósł mnie prąd,

żeby uciec od wyobraźni

i wrócić do rzeczywistości.

 

Ale nie dzisiaj...

nie teraz

ta melancholia jest za piękna

teraz

forma zatraciła esencję.

 

Obiecuję

jeszcze kiedyś wrócę do życia.

Tylko skończę płakać,

obudzę w sobie dorosłego

oduczę się latać

i spakuję siebie do szufladki

 

Ale nie dzisiaj...

bo dzisiaj jest mój

piękny dzień.

 

Dzień pięknego bólu...

 

 

Edytowane 5 Lipca 2020 przez Martinr (wyświetl historię edycji)

[Sylwester_Lasota]

A ja za chwilę wychodzę do pracy. Koniec odpoczynku.

Ten ostatni wers wydaje mi się zbędny, ale ogólnie nawet nieźle, powiedziałbym.

Pozdrawiam

[Marek.zak1]

Jak Sylwester, marzenia fajne na wieczór i na noc, a w dzień trzeba zejść na ziemię, zapier.. i walczyć o dobra tego świata, chyba, że ktoś to za ciebie zrobi. Znam przykłady. Pozdrawiam.