Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Jesteś moją ciszą wieczorem
kiedy więdną kwiaty pielęgnowane
a krzyk jest szumem bez kolców
i nie dotknie nas, nie potnie palców
gdy pierwszy raz nad słowem stałem...

 

Dla ciebie musiałem zbierać 
listy w sobie, po pustej ulicy
żeby nie wyszły z obcych ust
te lepsze, te z tej tajemnicy
co chłód mój ogrzewa
a której nie powiem nigdy
nie chcąc zawstydzić ciszy.

 

Bo są słowa i są wiersze
tak ładne, że wiszą na ścianie
i są myśli, których przechować
na zawsze, za szczęście
nigdy nie chciałem.

Opublikowano

Witam NN. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

"Mały Książę" Podziwiam Twój wiersz. TRchę ma coś także z "Kwiatow zła"

 

Jak bym cię kochał, Nocy! bez twych gwiazd miliona,
Bo ich światło to mowa stokroć powtórzona!
A próżni, mroku szuka moja dusza smutna!
Lecz, niestety, ciemności nawet są jak płótna,
Gdzie tysiączne postacie odtwarza me oko
Osób znikłych, lecz tkwiących w pamięci głęboko.

Charles Baudelaire
(1821-1867)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję Justyno, cieszę sie, że wróciłaś ;)

 

A Charles Baudelaire i "Kwiaty zła" to jedna z moich ulubionych lektur ;) 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo silne pragnienie katharsis musi gdzieś znaleźć swoją realizację.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Czy ideały mają wiele wspólnego z prawdą? Sama w sobie jest może jakimś celem do osiągnięcia, ale idealizm wykrzywia rzeczywistość, bo na swój użytek wybiera tylko jakiś jej fragment, a nie może być prawdziwe coś, co jest niepełne i nie daje rzetelnego obrazu o całości.
    • Każda religia ma jakieś swoje zaświaty, warto to wykorzystywać w literaturze. ale nie zdajemy sobie często sprawy, jak bardzo pewne pojęcia siedzą w naszej podświadomości. Kiedyś grzebałem się w opowiadaniach sci-fi/fantasy pisanych przez żółtodziobów, i nieraz natrafiałem na takie rzeczy. Np. bohaterowie żyją na planecie X, w całkowicie wymyślonym universum, włącznie z mitologią, wierzeniami, itd.  i nagle ktoś woła - Jezus Maria!... Bo to jest zakorzenione już poza racjonalnym, adekwatnym użyciem.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ok. całe życie się człowiek uczy.     Interesowałem się tym kiedyś, ale dość powierzchownie i bardziej w kierunku demonologii, czyli tych wszystkich strzyg, południc, latawców, utopców, porońców, itd. Stąd może wierzenia słowiańskie, a zwłaszcza wszystko, co dotyczy zaświatów, w ogóle nie kojarzą mi się z niebem, tylko z przeistaczaniem się w byty pozostające na ziemi, tylko w innym charakterze.     Nie odebrałem wiersza jako dołujący.
    • @Amber Mnie ogólnie w takich sytuacjach jakiś wewnętrzny pragmatyzm się włącza, że chodzi mi tylko o siebie. I o mój interes, mój właśnie. Ale jak tylko o tym wspomnę, no to atakują całe hordy ludzi pro publico, że to nie tak jak myślę jest. Dodać można tylko, że szereg przedstawicieli tych hord robi tak w swoim życiu z jeszcze większą ode mnie zaciekłością, ale się do tego nie przyznają. Choćby dlatego, że popsułoby to im interes, lub mogłoby stanowić przyznanie się do winy. Ciężka sprawa generalnie :)
    • @Dominika Moon w takim razie raz jeszcze dziękuję. I wzajemnie, miłego :) @Rafael Marius tak to na pewno, życie to ciągłe wzloty i upadki.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...