Agnieszka_Gruszko Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 bez końcaprzetrząsać będęszafęw poszukiwaniuzgubionego światłastraconych chwilbeznamiętniepalcami gładzęlustrobo kiedyśujrzałam w nim ciebiebłękitneokładki wspomnieńspisanych krwią własnąspłoneły w pożarzejaskrawych oczu zniczywsród nocytyle ich płoneło.. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Mirosław_Serocki Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 b.k. bo i po co? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Agnieszka_Gruszko Opublikowano 4 Września 2004 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 może i lepiej by to brzmiało... ale sens slów by się zmienił... celowo nie robiłam dziurek mniędzy zwrotkami, żeby jedno słowo łączyło a jednoczesnie dzielilo dwie rózne myśli... fakt, że trzeba popracować jeszcze, ale akurat ten fragment jest dla mnie kluczowy:)dzięki za radę, jak nie tu, to gdzies napewno sie przyda:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
natalia Opublikowano 4 Września 2004 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 4 Września 2004 Ja tam uwielbiam wyboiste teksty trzeba przy nich stanąć na momencik i się zastanowić a jak uchwyci się sens to aż człowiek sam do siebie ( lub wiersza ) sie uśmiecha Ten wiersz jest świetny!PozdrawiamNatalia Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się