Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

z żalem podglądam

kalendarz któremu

dzień za dniem

umyka

 

uciekają wschody

i zachody - kolejne

dni tęczy i motyla

 

z żalem patrze by

po chwili  muc się 

uśmiechnąć doń

w nagrodę

 

za to co było jest i

będzie za pamięć

o tym i tamtym

że to świętuje

 

z żalem nań zerkam

bo przecież i mnie

tym przemijaniem

dotyka

 

 

 

Gość Radosław
Opublikowano

Jestem przy tym wierszu ze współodczuwaniem. Mieszanka , od nostalgii "z żalem" do rozbawienia "podglądam". Wyobraziłem sobie podmiot , który jest w rozdarciu, czy patrzeć czy nie i tylko tak zerka na kolejne dni w kalendarzu i  w ogóle A jak już na scenę wchodzi druga strofa, to człowiek przysiada. Trudno tęczę zatrzymać, to już chyba łatwiej z motylem. Ech, nie powstrzymamy przemijania , możemy, za to przyjąć siebie, wraz z nim. Z pozdrowieniem.  

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...