Ta ostatnia domówka I i II
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 162
nie lubi chwil które smucą
woli weselsze bo są miłe
ale zdarzają się dni
które smutkiem częstują
uśmiech z nim przegrywa
ale nie martwi się tym bo wie
ze smutek to nie wieczność
to tylko słabszy moment życia
który mu się przytrafił
mimo że tego nie chciał
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 29 odpowiedzi
- 546 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 481 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 356 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 376 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 1 831 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez ireneo · Opublikowano
W wieczornej ciszy i porannym śpiewie, świat się zmienia, tylko ja niezmiennie, kocham ciebie tęsknego serca tchnieniem. Ta cząstka, bije jak szalona gdy cię widzi między czuwaniem a snem. w innych ramionach. Na pewno to wiem jak i to, że kolejna noc, jak i ten poranek zginie w niespełnienia chłodnej godzinie. -
Przez Marek.zak1 · Opublikowano
Ja Robercie czytam z zainteresowaniem, a że część mojej rodziny jest ze wschodu, tym większym. Pozdrawiam P.S. z przyjemnością wyśle Ci mój tomik z dedykacją, albo, jak masz mało miejsca na półkach, jeden z moich wierszy, także ci dedykowany. -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Witam - miło że dobre - dzięki - Pzdr.serdecznie. Witam - dziękuje za fajny wierszyk - Pzdr.usmiechem. -
Przez Relsom · Opublikowano
Kiedyś położysz się do łóżka, Gdy dzień już zmyje z twarzy znaki, A czas – jak złodziej – w mroku słówka Szepnie: „To już, przetasuj karty”. Nie lęk przed jutrem Cię ogarnie, Lecz to, co było – zapomniane, Zrozumiesz nagle, w ciszy żarnej, Że życie – tylko ślad na ścianie. Myślałaś dotąd, że masz czas, Że wszystko wróci, jak po burzy. Lecz przyjdzie dzień, gdy w lustrze – twarz, Która cię z głębi siebie zburzy. Zobaczysz dziecko w sobie – lęk, Zbyt kruche słowo, śmiech zbyt krótki. A świat – jak liść – uniesie pręd, Zanim odczujesz ciężar skutków. Bo wszyscy myślą, że są trwalsi Niż cień, niż proch, niż czas co pęka, A przecież w głowie tej dorosłej Wciąż dziecko przed snem bajki czeka. Zrozumiesz wtedy – w ciszy nocy – Że każda miłość też przemija, I nie ma raju w ludzkiej mocy, Choć serce wciąż go sobie wmawia. A jednak warto – mimo strat – Zachować ciepło w pustej dłoni, Bo każda miłość zostawia ślad, Choć nie powtarza się – w nikłej toni. -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
nie lubi chwil które smucą woli weselsze bo są miłe ale zdarzają się dni które smutkiem częstują uśmiech z nim przegrywa ale nie martwi się tym bo wie ze smutek to nie wieczność to tylko słabszy moment życia który mu się przytrafił mimo że tego nie chciał
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się