Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Seks, przemoc a sprawa polska

Andrzej_Wojnowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Andrzej_Wojnowski Polska Obojga Narodów była w swoich złotych czasach kolebką kultury i nauki. To właśnie do Nas uciekali wszyscy "wyklęci" naukowcy. Później, jak to jest chyba w Nasz Naród wpisane, zaczęło się wszystko sypać, bo zaczęliśmy być coraz mniej świeccy i kościół przejął znowu prym w Polsce. Nie mam nic do kościoła, byle był z dala od polityki i władzy, bo to nigdy Nam nie wyszło na zdrowie, a ten tylko się dowie, kto wie z historii ile razy Kraj swój stracił :)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Andrzej_Wojnowski

Andrzej_Wojnowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Czy to tylko wina kościoła?

Myślę, ze nie do końca. Sami go tworzymy.

W czasie insurekcji kościuszkowskiej szubienice uginały się po grubymi biskupami, w czasie powstania styczniowego księża umierali od ran carskich bagnetów. Różnie to bywało.

Moją ulubioną książka jest  " Imię róży".

W sprawach kościoła mam mieszane uczucia.

 

Pozdrawiam

jan_komułzykant

jan_komułzykant

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

"(...) Puszącym się, nadymającym
Strąć z głowy ich koronę głupią,
A warczącemu wielkorządcy
Na biurku postaw czaszkę trupią.

Piorunem ruń, gdy w imię sławy
Pyszałek chwyci broń do ręki,
Nie dopuść, żeby miecz nieprawy
Miał za rękojeść krzyż Twej męki.

Lecz nade wszystko – słowom naszym,
Zmienionym chytrze przez krętaczy,
Jedyność przywróć i prawdziwość:
Niech prawo zawsze prawo znaczy,
A sprawiedliwość – sprawiedliwość…"

Jest do poprawy parę rzeczy, ale tym razem "przeoczyłem" i za taką pracę Andrzeju, kapelusz z głowy

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Poza tym, chyba jeździliśmy w to samo miejsce "słuchać muzyki" ;)

Pozdrawiam.

 

Edytowane przez jan_komułzykant (wyświetl historię edycji)
Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

Dosyć opasłe, ale ciekawe. Przypomina mi dokonania T-raperów znad Wisły. Link do Mieszka poniżej.

Z mojej strony kilka drobiazgów:

- nie dzielił łoża raczej, a nie łożę

- zanim odjechała (bo przecież nie za nim)

- przeze kobiety?

- raczej spod Wiednia

 

To mi się rzuciło w oczy od razu. Bez urazy. Tak już mam. O przecinkach się nie wypowiadam, bo to temat drażliwy :)

 

Pozdrawiam. FK.

 

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      "Ach powiedz" – Poetycka pieśń o boskim pięknie kobiety | Adam Asnyk | Poezja śpiewana

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Ból zasnął we mnie już z cicha, Jak dziecię krzykiem zmęczone; Łzy na dno duszy kielicha Spływają niepostrzeżone.   Wszystkie żywota gorycze Zamknąłem w sercu jak w grobie; Niech drzemią w nim tajemnicze. Nie mówiąc światu o sobie.   Lecz jeszcze męczarnia cudza Łzę wydobywa spod powiek, Do gorzkiej myśli pobudza Przybity rozpaczą człowiek.   Jęk, który w ciemnościach słyszę, Paląca nędzarzów skarga, Jeszcze przerywa mi ciszę I żalem pierś moją targa.   A nie tych żal mi najbardziej, Co cierpią niezasłużenie: Ci, jako rycerze twardzi, Znieść mogą każde cierpienie:   Ci, chociaż los ich przygniata, Chociaż nieszczęścia dłoń kruszy, Mają współczucie od świata I spokój własnej swej duszy.   Lecz żal mi tych, którym cięży Poczucie spełnionej winy, Co w sercu noszą kłąb węży I cierpią z własnej przyczyny.   Takiej boleści posępnej Najsilniej wstrząsa mną echo... Gdyż w mrok ich duszy występnej Nie można zstąpić z pociechą.
    • sisy89
      melodia

      Przez sisy89 · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz to cieszę się i dziękuję :)
    • wierszyki
      Dziury dronowe

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Bardzo nierówny ten wiersz. Ale ostatnia zwrotka miła bardzo, aczkolwiek może ładniej byłoby na mieście? To też taki zwrot tchnący dawną atmosferą, gdy ludzie gdzieś wychodzili się spotkać;) Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          PS. Pamiętajmy, że celem takiego ataku gerberów może być własnie sianie niepokoju.  Pzdr 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Jacek_Suchowicz
      Dziury dronowe

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski mamy w pamięci tamten wrzesień przecież historia się powtarza czy świat samotność nam przyniesie sojusze pakty - szkoda gadać   kiedy tak mówię wrzask jest wielki  a Europa co ze Stanami a ja wciąż widzę i tylko słucham drony latają a my gadamy ...
    • Alicja_Wysocka
      "Ach powiedz" – Poetycka pieśń o boskim pięknie kobiety | Adam Asnyk | Poezja śpiewana

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Zakwita w puszczach dziwny kwiat paproci, Na jedną chwilę w tajemniczym cieniu Cały świat blaskiem czarodziejskim złoci, Lecz można tylko dotknąć go w marzeniu.   Młodość, co wierząc sama cuda tworzy, Umie go dojrzeć w cudowności lesie, Żadne widziadło w biegu jej nie strwoży Pewnej, że skarb ten na sercu uniesie.   A choć nie uszczknie kwiecia ideału, Co pod jej ręką jako sen przepada, Jednak ma chwilę ekstazy i szału, W której jest pewną, że niebo posiada,   Gdy się dwa serca spotkają tęskniące, Pełne nadziemskiej piękności i żalu, Gdy objawienie miłości jak słońce Na ust spłonionych zabłyśnie koralu;   Gdy po raz pierwszy drżące a wstydliwe Te usta w jeden pocałunek spłyną, Gdy przez nie dusze połączyć się chciwe Jako dwie fale w oceanie giną   - Natenczas w uczuć wezbranych powodzi, W tej błyskawicy duchów idealnej, Kwiat ów cudowny tajemniczo wschodzi I w pocałunku kwitnie niewidzialny!   Tyle też jego trwania.Gdy z zachwytu Zbudzona dusza chce go ująć w dłonie - Zniknął bez śladu... Tylko wśród błękitu Zostały po im jakieś dziwne wonie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...