Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

zabiorę cię do siebie

na bardzo krótką chwilę

popłyniemy przez zeszyt

 

papierów kolorowych

 

mówisz że ci słowo

ugrzęzło w gardle

musisz je wyrzucać

a wraca uparcie

kręcisz się tak od lat

do tyłu do przodu

między barw stronami

 

w końcu nawet ściany

mają swe historie

z kurzu i pajęczyn

można kleić bajki

pomieszane snami

łzami czerstwym chlebem

margaryną palmą

 

zaiste masz rację

czytasz wciąż te same

historie więc jesteś

mistrzem ich poznania

ale czy na pewno

nie chcesz czuć zapachu

świeżej książki gładzić

 

fioletowej niebieskiej

zielonej lub czerwonej

pomarańczowej żółtej

 

żółty to piękny kolor

 

Edytowane przez Natuskaa (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Żółty...hmm. Oglądam ostatnio gęsto pojawiające się zdjęcia kaczeńców (chyba ich na żywo nie spotkałam) żółte jest jaskółcze ziele (te już są) i  jest jeszcze choćby słońce (przynajmniej żółto lubimy je widzieć, delikatnie przesuwając je w kierunku koloru złotego). W moim zamierzeniu miał wskazywać na kontakty międzyludzkie (bo to między innymi jest ich kolor) w przeciwieństwie do tej ściany.

Faktycznie popłynąłeś, a ja próbuję za tobą nadążyć po tych wszystkich odczuciach pod moim wierszem. Książka/człowiek no brawo, wycinanki, klej, nożyczki... takie proste a jakie skomplikowane. Dopiero jak chce się stworzyć to co się widzi, to człowiek zaczyna się temu naprawdę przyglądać, bo wcześniej nie widział tego tak, żeby to odtworzyć. Do takich wniosków dochodzę zawsze, kiedy chcę coś narysować.

Teraz ja popłynęłam :) Nie ma powodu do zarzucania się kolorem zazdrości, choć to też kolor żółty, jego negatywna szata :

 

Również dziękuję i pozdrawiam.

 

Ps piszę tyle ile chcę napisać :)

Dziękuję. Lubię kolory, świat jest  ich pełen to i nasz "układ nerwowy" (jak to mówi mój najmłodszy syn) musi na nie reagować :)

 

Miłego również.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...