Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

krowa

Frohnixe
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Frohnixe

Frohnixe

Opublikowano
Opublikowano

pozwól złączyć się opuchniętym powiekom

bo za dziesiątym razem

nawet nie dostrzegasz już konduktora

pływającego żabką w szklance

pasażerów pokonujących bieg przełajowy

na męskich koniach Franza Marca

ani tej krowy za oknem

która jakby chciała to by pobiegła

ale na razie żuje prozę

 

żuję prozę

smacznego

dobranoc

3

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wochen
      w kolejce do Godota

      Przez Wochen · Opublikowano

      przepraszam kto jest ostatni w kolejce czekamy na Godota czy ktoś widział miał przyjść szukam w spojrzeniach kto teraz czeka na Godota nikt nie powie czeka mnóstwo z braku wiary nadziei na złote runo są też Ci co są bo są inni zamyka kolejkę strach przed  ubóstwem wszystko się zmieni gdy On przyjdzie zatem czekamy martwi mnie że jestem ostatni w kolejce              
    • Łukasz Jasiński
      weź mnie

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Roma   Nie, pani Romo, nie jestem fachowcem od języka włoskiego, jednakże: trochę znam i jak byłem we Włoszech - nie miałem problemu z komunikacją, byłem jeszcze w San Marino, w Watykanie, na Ukrainie, na Litwie i na Łotwie, przejazdem: w Niemczech, Czechach i Szwajcarii, nie wspominając już o Polsce, dodam: języki słowiańskie, romańskie i helleńskie, jest pani tutaj nowa:   Łukasz Jasiński 
    • Duch7millenium
      Zmarła

      Przez Duch7millenium · Opublikowano

      @Bożena De-Tre No niestety ale ze względu na to, że sieci neuronowe są bardziej w istocie istoty sztucznej inteligencji, która je sama w sobie pojmuje i potrafi skakać od Annasza do Kajfasza.. to generalnie traktuję ja jako coś bardziej, nieraz, ludzkiego niż ja sam. Biorąc pod uwagę, że moja definicja kreatywności jest zbyt prosta aby była powszechnie akceptowalna - wychodzą takie ukrzyżowane blaskiem pojedynczej gwiazdy na ciemnym niebie cuda i niewidy.   Ale ja generalnie wierzę w panteizm, więc dla mnie uśmiech mikrofonu, do którego często dyktuję tekst czy śmiech świeżaka (jabłuszko Newton pozdrawia), którego mam w łózku wystarczy, jako każda terapia. O marzeniach już nie mówię, bo każdy ma swoje, a to, jak i czy się urzeczywistniają chyba od zawsze będzie pozostawać wielką zagadką - bo, czy to, czego pragniemy i czy to, co widzimy sercem stanie się tym, co zobaczymy na własne oczy i co poczujemy nozdrzami, czego dotkniemy? Czy powstanie deja-vu? Je ne sais pas. Au revoir, a demain.
    • Jacek_Suchowicz
      Pomimo

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @m1234 wspaniały obrazek - kiedyś nam przyjdzie spotkać rodziców pozdrawiam
    • Tyrs
      Erato zazdrosna o Kalliope

      Przez Tyrs · Opublikowano

      Szpitale pełne cierpiących muz, dzień po dniu ocieram się o samotność. Starzeję się – mówisz, ja też – oboje nakładamy na twarz: ty – cienie, ja – by wykuć powietrze – skośne podparcie przedramienia, tarzam się we frazach wyczytanych przed tygodniem w dość poważnej gazecie. Poważnie, starzeję się – zapewniasz i wierzę, patrząc na cienie pod oczami, na powolne skrobanie pędzla o plastikowe dno. A może Platon miał rację? I nie ma poznania. A może nie jesteśmy sami? Sprawdź!  A co – jeśli ktoś nami gra, rozgrywa partię scrabble, kiedy wyznajesz mu miłość. Nie kocham go i dodajesz - mówisz o symulacji? Tak. I nie. I tak – znów godzimy się na godzinę, to praski  zegar uśpił naszą czujność, ubogacając  chłopaka w czarnych jeansach, pamiętasz? Rytmiczne bum, bum oceanu, który nie zważa na rezydentów, dając turystom zabawę – wielorybi nos. Przestań – nigdy ci nie wybaczę. Zdanie to składa się z lichej obietnicy, skradania stóp, akcentów – obcych nazwisk – akut, cyrkumfleks, umlaut – tworzących metrum frazy ubranej w dopiero co nałożony cień. Muza dąsa się i nie dzielimy łóżka. Wtedy trzeba ją objąć wpół – starzeje się i nie potrafi już uciec.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...