Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W leśnym ostępie prastarej puszczy

ponoś przypadek to bardzo rzadki

żyły wraz z mamą od urodzenia

rozkoszne, małe cztery niedźwiadki,

 

gdy jeden fikał sobie koziołki

drugi wdrapywał się na trzeciego

to wtedy czwarty pobierał lekcje

- mama mówiła tak do czwartego

 

kochany synku wdrap się na drzewo

bo na nim wiszą aż cztery barcie

maluch próbował, lecz bezskutecznie

ale powtarzał to wciąż uparcie.

 

Niedźwiadki rosły niczym na drożdżach

a po dwóch latach już, jako misie

także słuchały poleceń mamy

która mówiła dziś nie chce mi się

 

ale od jutra koniec igraszek

jutro was wezmę na polowanie

choć na początek się opierały

lecz gdy w powietrzu wisiało lanie

 

a łapa mamy zbrojna w pazury

to był argument nie byle, jaki

więc szły potulnie za swoją mamą

przez leśne dukty i gęste krzaki

 

by po raz pierwszy brać udział w łowach

a jak im poszło tego nikt nie wie

chociaż się mówi, że ktoś ich widział

jak obrabiali barcie na drzewie.

 

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec  Bo kiedy misio poczuje miodek pyszniusi

                                    to choćby go w nos trzy pszczoły ugryzły

                                    przysmak swój zdobyć musi... ;)

 

Fajnie o misiach i ich mamie :)

Miłego dnia :)

Opublikowano

@CafeLatte

Gdy spotkałem raz bartnika

to ten rzekł mi - erotyka

owszem także jest dla ludzi

ale kiedy ci się znudzi

 

proszę napisz coś o pszczołach

a nie tylko o pierdołach

i dlatego właśnie dzisiaj

powstał wierszyk, lecz o misiach

 

ale także, choć w kontekście

pszczoły goszczą w moim tekście

- idę sprawdzić cz barć wisi

czy już padła łupem misi.

 

 

p.s.

a tak przy okazji przepraszam za błąd

 

W pierwszej strofie w drugim wierszu

jest tak zwana literówka

więc pozwólcie, że ja teraz

pozamieniam te dwa słówka.

 

jest ponoś a być powinno - ponoć

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

 

Kiedyś w Lidlu miód kupiłam;

miód z czerwonej koniczyny.

Właściwości przeczytałam...

Nie widziałeś mojej miny!

 

Po co o tym tu wspominam;

może trafić się przypadek,

że antałek tego miodu

przez łakomstwo zje niedźwiadek.

 

Z tego morał ten wynika, 

gdy ochotę masz na miodek, 

kup lipowy lub z facelii...

Jedz, niech kapie ci na brodę.

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Marianna_ (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@MIROSŁAW C. @Marianna_ @CafeLatte

Jeśli latam, to wysoko, chcę zostawić po sobie  również na waszych profilach profilu .  jeśli ktoś chce zobaczyć i zrozumieć sztukę pisania  nie może ograniczać się tylko do dwojga oczu  . musi wejść w inną przestrzeń i otworzyć oko

najważniejsze .

trzecie . 

pozdrawiam 

i zapraszam na mój profil zostawiam linka do mojego wiersza 

 

Opublikowano (edytowane)

@Henryk_Jakowiec

Uroczy wierszyk z uroczą puentą,
rodzinka misiów sympatię budzi.
Takie wierszyki - bardzo zachęcam
- pisz jak najczęściej dla młodych ludzi.
A również starsi od codzienności 
chętnie oderwą się przy lekturze
podobnych bajek. Promyk radości
w sercach zagości małych i dużych.

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Marianna_

Ja za miodem nie przepadam

te słodkości rzadko jadam

wolę czosnek jeść, cebulę

a gdy żonę mą przytulę

 

jestem zaraz odpychany

słyszę - odwróć się do ściany,

mimo tych niedogodności

wolę czosnek od miłości

 

lecz nie zawsze a od święta

żonka o tym też pamięta

i gdy jest tygodnia środek

wtedy wspólnie jemy miodek.

Opublikowano

@Allicja

Wierszyk o treści zgoła dziecinnej

ma mi posłużyć w kwestii intymnej

dzisiaj zagadki tej nie wyjawię

- mogę, jeżeli będzie po sprawie

 

lecz nie dla wszystkich, bo czytelników

nie chcę wprowadzić w zawiłość trików

lecz pojedynczo - dlaczego nie?

Mogę wyjaśnić temu, kto chce.

Opublikowano (edytowane)

mijały lata a miśki rosły

w końcu bez mamy żyją już dzisiaj

i choć świat cały nie jest zbyt prosty

to żywot wiodą na łapę misia

 

każdy na swoją rzecz oczywista

na łowy chodzi po lesie cichym

czasem zatrzyma go jakaś przystań

to barć najsłodsza wybranej misi

 

a gdy opróżni ją do imentu

to zew poczuje opuści wkrótce

i bez skrupułów bez sentymentów

zostawia misię niezłym przychówkiem

 

zaś świat się kręci cykle zamyka

po namiętnościach już ani śladu

wszystko co stare w cichości zdycha

by młode w cykl swój weszło od razu

 

pozdrawiam

 

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Jacek_Suchowicz

I tutaj rodzi się masa pytań

kto kiedy komu dał taki przykład?

Ja nie odpowiem, ale poproszę

- może profesor da o tym wykład.

 

Może wyjaśni nam naukowo

i swoją tezę faktem podeprze

bo nawet, jeśli minie się z prawdą

od moich wizji będzie to lepsze.

 

Rzecz wiadoma jurny samiec

musi posiąść (mieć) samicę

w tym przypadku rzecz wiadoma

niedźwiedź jakąś niedźwiedzicę.

 

Rodzaj męski też jest samcem

i też chce mieć jakąś babę

nie koniecznie ma być żoną

można żyć na ludzką grabę.

 

Ja powracam do pytania

(ludzką rzeczą małpowanie)

kto dał przykład zwierzę, człowiek?

I kto mi odpowie na nie?

 

pozdrawiam :))

 

Opublikowano

natura Heniu sama natura

wiedzie przez wieki wszystko co jurne

rolę spełniając natchniony burak

sam siebie w stanie nie jest zrozumieć

 

jemu się zdaje w swym uniesieniu

że jest zdobywca super Don Juan

a tak naprawę swoim nasieniem

sprawił że górę wzięła natura

 

Pozdrawiam :))

Opublikowano

@Jacek_Suchowicz

Drzewo puszcza swoje soki

a nasiona wiatr rozsiewa

potem rosną samosiejki

jako owoc tego drzewa.

 

Zaś z burakiem się kojarzy

to, co z tymi nasionami

kiedy trafi prosto w łono

los obdarzy go dziatkami

 

Ja tam swoją spermę cenię

i w szkatule przechowuję

jeśli się przytrafi łono

to ją w nie zaaplikuję.

 

Pozdrawiam :))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie zliczę słów z myśli niezapisanych, co zniknęły  Pośród tysięcy znaków zapisanych na cyfrowym papierze.  W tylu wysłanych wiadomościach było treści-bez treści, w kalejdoskopie opisanych uczuć  Najważniejszych nie zostało nic opisanych.  W poezji zniknęła realność życia,  zabrakło odwagi do wykrzyczenia bólu,  dałem się pochłonąć: chorobie  romantyzmu, zblokowałem siebie w niezdrowej empatii,  w pragnieniu Ciebie utraciłem siebie.  W udręce powiedzianych- nie wypowiedzianych- dialektyce bez dialogu,  Ostrym piórem wydrapuje psalmy słów szarpiące papier  Zdzierające kartek stosy Z jednym listem niewysłanym…wypisywanym.  
    • @Berenika97 Z jednej strony nie da się, bo choćby ci nie pozwolą nie opowiedzieć się, a z drugiej strony, jak już tak zaglębisz się w pisanie trudno z tym przestać. Ja nawet nie miałem przerwy od 5 lat dłuższej niż tydzień niepisania. Nie byłem w stanie i być może źle że tak było zrobić sobie choćby tygodniowych wakacji od notesu. A pisząc z kolei musiałem się mega opowiadać, niekiedy spowiadać wręcz, ale też wielu chciało mnie widzieć po swoich sprzecznych stronach. Pisanie jest dziwnym zajęciem i miej Bereniko 97 choćby tego świadomość, tym większą im bardziej się tu starasz, a starasz się bardzo, dawno nie widziałem tak aktywnej osoby na forum :)) @Rafael Marius Ależ wielu takich było, znanych nawet. Chęć życia ze wszystkimi w zgodzie przeradza się często w niechęć do wszystkich i zawód. Ale dlaczego? Otóż dlatego że nie spotka Ciebie nigdy przywilej bycia w bandzie. Bo to bandy rozdają tutaj przywileje. 
    • Podnieście wzrok – nad światem kruk kracze, Niesie przekleństwo, co w kościach się znaczy. Niech pękną ich trony, niech runą pałace, Bo przyszła godzina na sprawiedliwe kary.   W mroku borów, gdzie szept się nie kończy, Wiedźma rozpala ogień, co prawdę wytrąci. O tych, co dla srebra sprzedali swe dzieci, O tych, co jak wrony żerują na nędzy i śmieci.   O handlarzach sumień, w płaszczu z cudzych łez, O tych, co modlą się, choć w sercu mają grzech. O zdrajcach, co w blasku świec ślubują kłamstw sto, A nocą jak wilki rozdzierają ludzkie tło.   W kręgu kamieni, gdzie moc się gromadzi, Stare zaklęcie o winie was wskaże. O tych, co w uśmiechu ukryli jad, A lud w kajdany pchali dniami i nocami.   O tych, co śmieją się, gdy głodny brat płacze, A sami od środka gniją jak puste pałace. O tych, co z niczego chcą tworzyć swą cześć, Choć ich słowo dziś znaczy mniej niż deszcz.   Słowa jak grad, rozbiją wasz mur, W nich wasze winy – bez wstydu, bez skór. To głos przodków, co pod ziemią drżą, To wyrok dla tych, co żyją krzywdą złą.   To pieśń o panach, co ludzi depczą, O ich koronach utkanych z podłości. O tym, że wolność w ich ustach to żart, Tylko dym i iluzja, tylko słów martwy fart.   O dłoniach splamionych łzami poddanych, O sercach martwych – na zawsze skamieniałych. O tych, co prawdą gardzą jak pyłem, I władzą karmią się jak demon zgniłym.   To nie pieśń gniewu, to pieśń o upadku, O systemie, co żeruje na człowieczym braku. Nie słuchaj jej, jeśli boisz się prawdy, Bo ten, kto milczy – ręce ma równie krwawe i zdradne.   Wiedźma zawyje – poznacie jej szał! Niesprawiedliwi w popiele i w pyle. Prawda jak żar rozgrzeje ten świat, Słowiański Duch – powstań, już czas!
    • @Amber Oskarżycielski świat zaniedbuje kwestie niechcący, naprawdę tak robi. Tym bardziej im więcej jest śladów cyfrowych. A tak naprawdę dużo jest niechcący :)  @violetta Tak, ale zanim to zrobi będę oponował nawet niechcący :) @Marek.zak1 Cały ja tutaj jestem niespecjalnie :) Pozdro M.  @KOBIETA Za przeznaczenie oskarżysz, no po prostu wytkniesz komuś złe przeznaczenie, a za niechcący trudniej i to też chodzi i nie bójmy się tego sformułować.  @Rafael Marius Lepiej nie wiedzieć, wygodniej.  @Bożena De-Tre Będę ale zawsze niechcący :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...