Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Charakter, Drewno, Małpa, Naczelne

 

 

Nie dla Ciebie wiersze piszę

Moja ukochana,

Nie dla Ciebie tworzę, bywa,

Od zmroku do rana.

 

Wiem, że Cię zwyczajnie nudzą,

Więc się nie narzucam

W swoim świecie poetyckim

Sam, bez Ciebie – się zanurzam

 

Błagam, zrozum, to nie żale

Ale zwykłe są uwagi

Bo nie dla mnie twe seriale -

 Zostaw mnie, w mym świecie magii

 

Wiem, że bardzo byś pragnęła

Bym ja Tobie – „O miłości!”

Ale truć o jednym w kółko?

W Tobie nie ma nic litości!

 

Co tak patrzysz? Już się gniewasz?

Okej, wracam do tworzenia

Długi wieczór spędzę tutaj,

Bo i tak mi - na złość - nie dasz!

Edytowane przez Lach Pustelnik
poprawiono (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

podsunąć innego? Aścka podpowiadasz?

ale czy to nie będzie jakaś podła zdrada?

i wroga - może na zawsze - sobie zafundowanie,

bo co się stało, to już się nie odstanie...:)

niechże raczej sprawy w tej materii dzieją się same

a ja dzięki temu bezpiecznie w swej pustelni pozostanę:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dla rozrywki w tym względzie

raczej nie wystawa to będzie

ani teatr. Ni kino, lecz gdzie trzeba wsadzony

granat wojenny. Problem załatwiony!

 

 

Fakt, umywalkę należy

wymieniać z syfonem

bo jeśli nie to i tak

wszystko jest... zsyfione:)

Opublikowano

bo wiecie, Panowie, to nie z syfonem problem

wyczyścić go można raz dwa trzy i gotowe.

Tu chodzi o efekt, o wygląd, bo tak w ogóle:

"musi być ładnie!". A ładne są  tylko NOWE...

 

 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

żaden hydraulik

takiej okazji nie przepuści

zwłaszcza jeśli białogłowa

do kielicha... dopuści!

 

 

bo nam, Waćpanna,

życie słodko płynie -

po co nam robota??

skoro szczęście w ... płynie?

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...