Relacje - Pryzmat Koronowirusa

[Norbert Serniczek]

Widzę na ulicy.
Krzywe spojrzenia.
Przerażonych twarzy ludzi.
Nowy wirus wszystko zmienia.

 

Brak ciepłego uśmiechu.
Na widok bliźniego.
Brak podania sobie ręki.
Chłodne powitanie z daleka.

 

Taka mała rzecz.
Ale tyle zmieniła.
Oziębiła relacje międzyludzkie.
Bliskość nam zniszczyła.

 

Proszę się nie zbliżać.
Zachować metr odległości.
Byle dalej odemnie.
I nie życzę sobie gości.

 

Ludzie oszaleli.
Ze strachu przed nieznanym.
Powietrze nasycone strachem.
Każdy może teraz być zarażonym.

@Somalija

Edytowane 11 Marca 2020 przez Rentier Cottard (wyświetl historię edycji)

[Gość]

@MechanikSłów To tylko pokazuje, jak za pomocą odpowiednio serwowanych informacji i strachu łatwo manipulować ludźmi, milionami ludzi... Dodam tylko, że zastraszeni ludzie robią naprawdę duże zapasy żywności, której pewnie duża część i tak wyląduje na śmietnikach. I nie zdziwiłabym się, gdyby jakaś obrotna firma farmaceutyczna opracowała szczepionkę na tego wirusa, a szczepienia byłyby przymusowe... Jak widzisz, Twój wiersz zatrzymał, a ja się rozpisałam, zaczęłam nawet snuć teorie spiskowe... ;)

Miłego dnia :)