Teza

[Annie]

Jeśli wszechświat ma budowę fraktalną

I każda najmniejsza cześć wzoru

zawiera w sobie cały wzór...

to musi być człowiekiem

[Marek.zak1]

Ujmę to inaczej, jeśli kochasz to ta jedna osoba jest dla Ciebie wszechświatem. Nie wiem, czy o tym myślałaś?

[Gerber]

Hm... dlaczego człowiek? Wydaje mi się, że wzory cały czas się przekształcają w inne wzory i dzięki temu jest zmienność.

[Annie]

 @Gerber a przecież człowiek tez jest pewnym wzorem i powtarza się miliardy razy :), @Marek.zak1  to mnie zaskoczyłeś ze swoją interpretacją, ale czemu nie :)

 

[Astro Maestro]

@Annie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A jesli nie ?

bardziej obstawiam wielki wybuch

a potem wielkie pokurcze  albo inaczej implozja

i od nowa troche inaczej niz poprzednio i znowu ?

 

[Annie]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Całe szczęście, ze to tylko moja pseudo- poetycka wizja i niczego nie muszę udowadniać :)

Z resztą może w twoim wszechświecie było tak jak mówisz, kto to wie ;)

 

[Tomasz Kucina]

To by potwierdzało, sens teologiczny. Skoro fraktale są samopodobne, tzn. powtarzalne ich części są odzwierciedleniem fraktalnej całości, zdaje się są też poszarpane jak klasyczne neurony w mózgu człowieka, to twoja teza ma uzasadnienie. A skoro potencjalny Stwórca stworzył człowieka na podobieństwo własne, (i niekoniecznie w fizycznej formule - ale może w innym zakresie- np. świadomości lub chociażby współistotnych transcendentnych stanów istnienia), to wszystko jest częścią większej całości - tego Boskiego pierwiastka. Dla niewierzących można by rzecz - TWÓRCZEGO. Ciekawa twoja konstatacja , i ma podglebie psychologiczne. Pzdr.

[Annie]

Dzięki Tomku, a szczególnie za serce, jako jedyne dla tej koncepcji. :)

W mitologii np hinduskiej, Wszechświat trwa tyle co długość życia Brahmy. :)

pozdrawiam.