Zabawne

[Lidia Maria Concertina]

Ten pan w marynarce Gucci jadący ostatnim metrem ...

Na pewno czasem się ‘zhańbi’ – zwyczajnym zgrzebnym swetrem

 

Kiedyś ... na pewno był mały i znał nie wszystkie litery
A dziś?
Kontrakt na pięć milionów
I buty w numerze czterdzieści cztery

 

Gdzie się zapominamy? Gdzie całkiem gubimy siebie?
Gdzie chcemy mieć węgielny kamień: pod ziemią czy nad niebem?

 

Gdzie chcemy zakończyć skończoność i poszybować w przestworza
I w którym miejscu - przez życie ... przejść lekkim krokiem przez morze?
Mimo, że gorzko doświadcza, że każdy zażarcie walczy, każdy prócz 'Boga' nad łóżkiem - w ramce ma Bonaparte

 

I każdy, jakąś taktyką, z losem i czasem się ściga
I ubiegając przegrane
Zwycięstwo chce zdobyć - w ostatniej sekundzie, w ''try miga''

 

Bo przecież tak się boimy, że jutro   jest dla nas skończone, że w Czyśccu już chłodzą szampana, a Diabeł obcuje z ... Mamoną

 

Ech, leżąc na pryczy w Maladze - nie mogę WSZYSTKIEGO zrozumieć!
Podbiegam do własnej przegranej: ''A pani to ... wszystko już umie ...?

[fregamo]

@Lidia Maria Concertina zabawne że człowiek zabiega o ulotność rzeczy

 

[Sylwester_Lasota]

Ten pan z kontraktem na pięć milionów, jadący metrem, jakoś mnie nie przekonuje.

Dwie ostatnie linijki fajne.

Pozdrawiam :)