Zostańmy znajomymi

[Poezja_zmeczonamiloscia]

Zostańmy znajomymi.
Dwa słowa.
Niby tylko dwa,
Ale jednak aż dwa.
Padły one z twoich ust tak prosto jak pytanie czy chce kawy.
Dwa słowa.
To one mi sprawiły ból, cierpienie.
Chcę nadal się z Tobą widywać.
Pytanie tylko czy potrafię.
Twoja obecność jest zbyt silna. 
Zbyt mocno na mnie działa.
Przekraczasz granice mojej strefy komfortu.
Ramię zbyt blisko, czuję twój oddech.
Chcę się przytulić, ale wiem, że to niebezpieczne.
Ty nic nie czujesz.
Jestem tylko próbą.
Eksperymentem, abyś mógł o niej zapomnieć.
Jeszcze do tego jak się okazuje wadliwym, nieudanym.
To tak strasznie dotyka miejsca w klatce piersiowej, które przeszło już tyle.
A co by się działo gdyby te dwa słowa nie padły.
Zostańmy znajomymi...

Edytowane 23 Lutego 2020 przez Poezja_zmeczonamiloscia (wyświetl historię edycji)