Magnetyczna wskazówka

[Patryk_Nikodem]

Wyruszamy,
w zdruzgotanej atmosferze
przytłumionych spojrzeń
zostawiamy stary świat

nieokiełznany plan
zbudowania suchej przystani
wyciskamy namiętnie
ostatnie krople nadzei

podążamy,
wśród srebrzystych traw
za magnetyczną wskazówką

sparaliżowane miasta
Słońce zasłane dymem
uspokuj je dogłębnie
przyrzeknij, że się uda

[Archie_J]

Czuję niedosyt, ale nie wiem czego tu brakuje. Nuta nadziei w puencie? To troszkę oklepane. pozdr
Ariel

[Mea Liberta]

klimat kojarzy mi się z podróżą kosmiczną, a 'srebrzyste trawy' i 'magnetyczna wkazówka' potęgują wrażenie. Słońce zadymione, nawet zakurzone. Generalnie pomysł dobry - podróż, jako ucieczka.
"wyciskamy namiętnie
ostatnie krople nadzei" zdaje mi się zbyt górnolotne.
Ogólnie jednak wiersz na +
Pozdrawiam:)