Zgłoś

@Migrena bardzo Ci dziękuję  A Różalskiego uwielbiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bez jednego zęba. Rumiany. Uśmiech wieloznaczny. Grymas…  Przymruża oko ?   „Domalowali” mu wielgachny nos…      

@Gosława   Reniu. Twój wiersz jest ponurym ostrzeżeniem - nieufność jest kluczowa dla przetrwania !!!!   zgadzam się.   obraz - pierwszy raz go widzę - niezwykły, a w tej niezwykłości wielka moc.   obraz pięknie wzmacnia wiersz.   jest super :)        

@Nata_Kruk

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Konrad Koper

Siedział przy stoliku naprzeciwko i pił herbatę w filiżance. Przyćmiewał urodą wszystko wokół, aż zapachniało romansem.   Z elegancją układał swe dłonie na książce, którą właśnie czytał. Nagle wzrok podniósł, omiótł przestrzeń… Ach, piękny mężczyzno, zapytaj.   Lecz on znów zagłębił się w lekturze, nie zdając sobie sprawy wcale, że swoją aurą niezwykłości tak zaczarował całą salę.   Powietrze pełne było od westchnień spływających z ust karminowych kobiet, które piły herbatę i którym ten piękny zaszedł do głowy.   Każda widziała go blisko siebie, jak miękko dłonią dłoni dotykał. W marzeniu swoim tak zastygły — On pił herbatę i dalej czytał.   Trwał taki boski przy stoliku, jak amant z francuskiego kina, nie wiedząc, że mocno chwilą potrząsnął… Cóż, przecież to nie jego wina