Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zanim wzniósł się na wyżyny

dostał kopa, spadł z pierzyny

i gdy leżał na podłodze

spytał - za co mnie tak srodze

ukarałeś Panie Boże

żem opuścić musiał łoże?

 

Bóg odpowiedź zesłał z nieba

- sprytu, sprytu ci potrzeba

by się dobrze zakotwiczyć

chcąc dziewczynę rozprawiczyć

i mieć organ jak ze stali

to dziewczyna cię nie zwali.

Opublikowano

Tego właśnie oczekuje

każda z przyszłych pań niestety

bardzo są wymagające

i dziewczyny i kobiety

 

a nie wszystkim było dane

dostać wigor oraz zapał

bo kto z przodu był kolejki

ten na męskość się załapał

 

a ci z tyłu, maruderzy

brali resztki i odrzuty

i niejeden z nich do dzisiaj

chodzi smutny, chodzi struty.

 

pozdrawiam ;))

Opublikowano

@Bożena Tatara - Paszko

Tak niestety jest natura

zbudowana (także męska),

że się każdy pcha na szczyty

a pozycja, ta zwycięska

 

daje więcej możliwości

prym w rodzinie, w stadzie, w lesie

lub na łące wśród owadów

a to wnet się famą niesie

 

i zwycięski dominator

w stadzie ma najlepsze kąski

chłopak najpiękniejszą z dziewcząt

gąsior bierze smukłe gąski

 

tak by mnożna było mnożyć

za przykładem nowy, inny

z wykluczeniem mej osoby

lecz cóż temu jestem winny.

 

pozdrawiam ;))

 

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

 

Lecz nie każdy tej naturze czyni  zadość

są i tacy co to spokój cenią sobie

prym w rodzinie, lesie obcy ich naturze

robią to, co sprawia im prawdziwą   radość.

 

Mędrzec powie  -"Tego kwiatu jest pół światu" 

Sztuką znaleźć gąskę jest nie tylko smukłą 

ale taką co, gdy smukłość jest historią,

z nią  i przy niej chciałbyś dożyć swego czasu.

 

 

Opublikowano

 

Gdy zabraknie osób w chórze

można mnie dopisać (zawsze)

bo choć nie mam super głosu

może stanie się ciekawsze

 

wykonanie jakiejś partii

kiedy ja pomylę głosy

gdy dyrygent nakazuje

śpiewać cicho, w niebogłosy

 

ja się wydrę a widownia

skołowana zamiast buczeć

owacyjnie będzie klaskać

oraz od wiwatów huczeć.

 

 

pozdrawiam ;))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kamil Olszówka Tak, należy im się cześć i chwała po wieki. Pozdrawiam!
    • Ponura polska jesień, Przywołuje na myśl historii karty smutne, Nierzadko także wspomnienia bolesne, Czasem w gorzki szloch przyobleczone,   Jesiennych ulewnych deszczy strugi, Obmywają wielkich bohaterów kamienne nagrobki, Spływając swymi maleńkimi kropelkami, Wzdłuż liter na inskrypcjach wyżłobionych,   Drzewa tak zadumane i smutne, Z soczystych liści ogołocone, Na jesiennego szarego nieba tle, Ponurym są często obrazem…   Jesienny wiatr nuci dawne pieśni, O wielkich powstaniach utopionych we krwi, O szlachetnych zrywach niepodległościowych, Które zaborcy bez litości tłumili,   Tam gdzie echo dawnych bitew wciąż brzmi, Mgła spowija pola i mogiły, A opadające liście niczym matek łzy, Za poległych swe modlitwy szepcą w ciszy,   Gdy przed pomnikiem partyzantów płonie znicz, A wokół tyle opadłych żółtych liści, Do refleksji nad losem Ojczyzny, W jesiennej szarudze ma dusza się budzi,   Gdy zimny wiatr gwałtownie powieje, A zamigocą trwożnie zniczy płomienie, O tragicznych kartach kampanii wrześniowej, Często myślę ze smutkiem,   Szczególnie o tamtych pierwszych jej dniach, Gdy w cieniu ostrzałów i bombardowań Tylu ludziom zawalił się świat, Pielęgnowane latami marzenia grzebiąc w gruzach…   Gdy z wolna zarysowywał się świt I zawyły nagle alarmowe syreny, A tysiące niewinnych bezbronnych dzieci, Wyrywały ze snu odgłosy eksplozji,   Porzucając niedokończone swe sny, Nim zamglone rozwarły się powieki, Zmuszone do panicznej ucieczki, Wpadały w koszmar dni codziennych…   Uciekając przed okrutną wojną, Z panicznego strachu przerażone drżąc, Dziecięcą twarzyczką załzawioną, Błagały cicho o bezpieczny kąt…   Pomiędzy gruzami zburzonych kamienic Strużki zaschniętej krwi, Majaczące w oddali na polach rozległych Dogasające płonące czołgi,   Były odtąd ich codziennymi obrazami, Strasznymi i tak bardzo różnymi, Od tych przechowanych pod powiekami Z radosnego dzieciństwa chwil beztroskich…   Samemu tak stojąc zatopiony w smutku, Na spowitym jesienną mgłą cmentarzu, Od pożółkłego zdjęcia w starym modlitewniku, Nie odrywając swych oczu,   Za wszystkich ofiarnie broniących Polski, Na polach tamtych bitew pamiętnych, Ofiarowujących Ojczyźnie niezliczone swe trudy, Na tylu szlakach partyzanckich,   Za każdego młodego żołnierza, Który choć śmierci się lękał, A mężnie wytrwał w okopach, Nim niemiecka kula przecięła nić życia,   Za wszystkie bohaterskie sanitariuszki, Omdlewających ze zmęczenia lekarzy, Zasypane pod gruzami maleńkie dzieci, Matki wypłakujące swe oczy,   Wyszeptuję ciche swe modlitwy, O spokój ich wszystkich duszy, By zimny wiatr jesienny, Zaniósł je bezzwłocznie przed Tron Boży,   By każdego z ofiarnie poległych, W obronie swej ukochanej Ojczyzny, Bóg miłosierny w Niebiosach nagrodził, Obdarowując każdego z nich życiem wiecznym…   A ja wciąż zadumany, Powracając z wolna do codzienności, Oddalę się cicho przez nikogo niezauważony, Szepcząc ciągle słowa mych modlitw…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @andrew Czy rzeczywiście świat współczesny tak nas odczłowieczył? Czy liczy się tylko pogoń za wciąż rosnącą presja społeczną w każdej dziedzinie? A gdzie przestrzeń, by być sobą?
    • @Tectosmith całkiem. jakbym czytał któreś z opowiadań Konrada Fiałkowskiego z tomu "Kosmodrom".
    • @Manek Szerzenie mowy nienawiści??? Przecież nie skłamałem w ani jednym wersie!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...