Rzeźbione w papirusie

[Lidia Maria Concertina]

Zawijam swoje przewinienia w ścierny papier sumienia
A ty?

Ubierz zmysły w farbę ... ognia, co gasi, nie  - spala, 
Słodkowodne syczące jęzory ... - nie daj się pokusić - zmaż płócienną mokrą szmatą plamę na honorze, lepiej nago chodzić bez niej - odzianym w niespokojne ... 'może'

O, brązowy kot wypadł z worka, a jednak ktoś go kupił, ja nad morzem - tęskniąc w Malmö, kładę pejzaż z łupin

Nieba i chmur zliczoność - przelatuje nad mym dachem, lata rozpachnione słomą, tymiankiem, kardamonowym przestrachem, o to, że się dobro skończy, że przez lufciki jesieni, sączyć się będzie miłość, ale ... nie moim westchnieniem

Widzę światła na Krupniczej, trzy jaskółki nad rynną - wcale wiosny nie czynią, choć wiedzą, że ... powinny
Zakłada kuse koronki spacer - w przededniu zorzy, a blada satyna księżyca - majątek nocy pomnoży
Podrzucam garstkę miętusów i tęsknie uchylam nieba - westchnienie, cisza, niepamięć - czy KOGOŚ jeszcze tu trzeba ...?