Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

plus kłótnia w komentarzach 

mniejsza o to co pomiędzy 

w środku ale dobrze

jeśli jest kontrowersyjne

coś o nowych technologiach 

starym bogu sweet agape

i zawsze kto kogo

i zawsze kto z kim

 

poruszam się po mapie twoich lęków 

tym razem wakacje spędzam

na wyspach szalonego przylądka

poza resort się nie wypuszczam 

znam tu wszystkie zakamarki 

wiem gdzie rodzi się średniówka

jak rytmizuje architekturę 

gdzie patroszą wyrazy a flaki

idą na odkład jak cuchną 

prószę puder z zaimków 

nie fetyszyzuję tylko napierdalam 

z automatu do białej kartki

przez dziury palimpsest 

rzeczywistości podglądam 

 

 

lubię gdy treść nie bez wysiłku 

wspina się  po schodach wersów 

jak dyszy na półpiętrze 

z sił opada 

jak klęka przed puentą

 

clue - poluję na ciebie 

 

bądź moim moby dickiem 

a ja twoim ahabem 

gdy dopadnę oznaczę

hasztagiem 

Edytowane przez Lahaj (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

taa... nie świruj. potrafisz to świetnie wypunktować w swoich tekstach

u mnie mazgajowatość, krzyże i jakieś tam seks afery

gdybym miał nas porównać do prasy

jestem Super Expresem

a Ty The Washington Post

inna liga

proszę więc nie wypisuj bzdur

 

marka zobowiązuje ;)

 

Opublikowano (edytowane)

@Lahaj spoko, powiem może co mnie tym razem szczególnie ujęło

 

"klikbajtowy tytuł

 

plus kłótnia w komentarzach

mniejsza o to co pomiędzy 

w środku choć dobrze jeśli

treść jest kontrowersyjna

coś o nowych technologiach 

upadłym bogu i słodkiej agape

i zawsze kto kogo i kto z kim"

 

cała strofa łącznie z tytułem bdb

dla mnie najważniejszy wers to "mniejsza o to co pomiędzy"

na Twoim miejscu możliwe, że zmieniłbym kolejność

tak aby trafił na koniec, z drugiej strony łączy się z kolejnym wersem

więc trudno go ot tak przerzucić, a całość bardzo dobrze brzmi.

czyli jednak lepiej nie zmieniać ;)

 

"poruszam się po mapie twoich leków 

tym razem wakacje spędzam

na wyspach szalonego przylądka

poza resort się nie wypuszczam 

znam tu wszystkie zakamarki 

wiem gdzie rodzi się średniówka

jak rytmizuje architekturę "

 

patrzę sobie jak to pochowałeś, w sumie sprytnie

choć może o jedno -am za dużo

najlepsze wersy:

 

"poruszam się po mapie twoich leków (...)

na wyspach szalonego przylądka

poza resort się nie wypuszczam

znam tu wszystkie zakamarki"

 

idziemy dalej:

 

"wiem gdzie rodzi się średniówka

jak rytmizuje architekturę 

wiem gdzie patroszą wyrazy

gdzie flaki idą na odklad i jak cuchną 

oszczędnie sypię puder z zaimków 

nie fetyszyzuje tylko napierdalam 

z automatu  do białej kartki

przez dziury palimpsest 

rzeczywistości obserwuję"

 

odkld - odkład (literówka)

 

właściwie wszystko mi się podoba

sypanie pudru - napierdalanie

znów można się kłócić o kolejność

raczej napierdalam i sypie puder (pomyślałem też o spacji)

 

"gdzie flaki idą na odkład i jak cuchną" 

trochę za długi wers, a jakby spróbować krócej? (taka myśl, ale zostawmy to...)

 

"oszczędnie sypię puder z zaimków"

 

ten puder jakoś mi nie leży, masz zresztą rytmizowanie

architektury, więc jest to w sumie powtórzenie...

 

zobacz:

 

"wiem gdzie rodzi się średniówka

jak rytmizuje architekturę 

wiem gdzie patroszą wyrazy

gdzie flaki idą na odkład i jak cuchną 

nie fetyszyzuje tylko napierdalam 

z automatu  do białej kartki

przez dziury palimpsest 

rzeczywistości obserwuję"

 

jest prawie mega, podkreślone troszkę przeszkadza

a skróćmy to jeszcze trochę...

 

"wiem gdzie rodzi się średniówka

rytmizuję architekturę 

patroszę wyrazy

flaki idą na odkład 

nie fetyszyzuje tylko napierdalam 

z automatu  do białej kartki

przez dziury palimpsest 

rzeczywistości obserwuję"

 

lepiej? 

(rymy rytmizuję-fetyszyzuje-obserwuję nie przeszkadzają, są spoko)

 

ostatnia część wiersza

jest bardzo dobrze napisana

sporo dobrej i celnej treści.

 

Dziękuję za wiersz.

 

Edytowane przez Paweł Artomiuk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Paweł Artomiuk dziękuje za bardzo ciekawe rady i opinie. Zrobiłem jeszcze trochę inaczej. Ta strofa która tobie nie leżała kulała i dla mnie od początku znaczeniowo wpisałem ja w „treść która nie bez wysiłku wspina się po schodach”

;-)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lahaj, ten fragment sweet harmony. Wchodze na ten portal, internet chujowy  ale zawsze szukam Twoich wierszy. Pozdrawiam 

 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie podoba mi się stosowanie wulgaryzmów w wierszach. Klasyfikuję to zawsze pomiędzy indolencją pojęciową autora a chęcią fajterstwa, epatowania odbiorcy szorstkością języka. Oczywiście, to mój subiektywny pogląd, który nie wyrokuje o jakości Twojego przekazu.  To wyrażenie według mnie niczego nie wnosi, trudno tutaj, w kontekście tego co zostało i co zostanie powiedziane posądzać Ciebie o ubóstwo w sferze pojęć,. Więc odbieram to jako plamę czerwonej farby na środku obrazu, aby przyciągnąć uwagę widza. Cała reszta jest dla mnie ciekawa, do przyjęcia i dobra. Wszystkiego najlepszego. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Taa, chodziło mi o bezkompromisowe przyspieszenie narracji 

przebostwienie białej kartki niemoc nad biała kartka zderzyć z brutalna siła wyobraźni takie break on through 

rzeczywiscie chciałem tu epatować i jak widzę udało mi się ;-)

pozdro

 

 

 

Opublikowano

Niestety, gdy się chce szybko nadrobić nieobecność, to wchodzi się w swoich standardowo czytanych plus tam, gdzie zaczepi tytuł lub komentarze, a więc jestem;) z powodu trzeciego powodu, po mniejszej części drugiego, tak jakby przypadkowo (?) pod schemat z treści  wiersza.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ale do brzegu. 

Wiersz się podoba na tyle, że zaprosił mnie do zalogowania, to po pierwsze.

Strofy dobrze oddzielają tematy wiersza, i mimo, że w tej drugiej uprawiasz ciekawą gimnastykę, to jakoś zostały ze mną te 'prostsze', pierwsza i trzecia, która trafia najbardziej. Krótko, ale bardzo fajnie zobrazowane, mocno trafia w mój gust, także przez treść, bo też tak lubię, gdy zadyszka i spocone zwoje;) 

No i ten hasztag na koniec - puszcza oczko.

Pozdrawiam:)

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2   A można byłoby jeszcze stworzyć stanowiska: Prezydent Senior Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej i Radę Prezydentów Seniorów - byłoby to ciało opiniotwórcze, tak więc:   - pan prezydent senior Lech Wałęsa, - pan prezydent senior Aleksander Kwaśniewski, - pan prezydent senior Bronisław Komorowski, - pan prezydent senior Andrzej Duda,   a teraz co jest? Każdy emerytowany prezydent w internecie głupoty wypisuje...   Łukasz Jasiński 
    • @wierszyki dziękuję   @Alicja_Wysocka dzięki za przypomnienie Tuwima (Ptasie radio)
    • Miałam wtedy jakieś siedem lat. Chodziłam do pierwszej klasy. Mieszkaliśmy w Gdyni, w dzielnicy Obłuże. Któregoś dnia bawiliśmy się z rodzeństwem w chowanego – oczywiście na podwórku, bo na ulicę można było wychodzić tylko za pozwoleniem mamy. Nasze podwórko było całkiem spore. Był tam ogródek, jakaś szopka, w której tata trzymał różne ciekawe rzeczy – grabie, łopaty, a nawet siekierę! Był też kurnik, psia buda i oczywiście nasz pies – Lord. Wpadliśmy wtedy na genialny pomysł: schowamy się mamie! A niech ma – skoro tyle rzeczy nam zabrania, to teraz niech nas szuka! – Na pewno nas znajdzie i jeszcze skrzyczy, że ją denerwujemy – mówiłam. Ale co tam, ryzyko wpisane w zabawę! – Schowajmy się do psiej budy – zaproponował ktoś. – Ooo, to jest dobra myśl. Bardzo dobra! I tak właśnie zrealizowaliśmy nasz chytry plan. We trójkę – Grzesiek, Tomek i ja – wciskaliśmy się do budy. Pies patrzył zdziwiony, ale przecież nie mówi. Lord był duży, więc i buda była odpowiednio przestronna. Jakoś się tam upchnęliśmy. Cicho siedzimy, nie gadamy, bo wiadomo – zdrada przez śmiech to klasyk. W środku śmierdziało psem i kurzem, było duszno  i niewygodnie, ale czego się nie robi dla porządnej zabawy? Siedzimy jak trusie, aż zaczyna nam się nudzić. Nic się nie dzieje. I nagle – akcja! Słyszymy mamę, jak nas woła. Chodzi po podwórku, sprawdza furtkę, krzyczy coraz bardziej zdenerwowana: – No co jest?! Gdzie oni są?! A my dusimy się ze śmiechu – dosłownie. Zabawa życia! I wtedy pies zaczął szczekać. Najpierw nieśmiało, potem coraz głośniej. Kręcił się, jakby sam nie wiedział, co robić. W końcu zaczął piszczeć. Mama podchodzi do furtki – nikogo. Na ulicy pusto. Dzieci zniknęły jak kamfora. Wreszcie zaniepokojona podchodzi do psa. – Lord, czego ci trzeba? Co się dzieje? Co chcesz, głuptasie? I nachyla się nad budą... – CO WY TAM ROBICIE?! WYŁAZIĆ MI NATYCHMIAST Z TEJ BUDY! CO TO ZA GŁUPIE POMYSŁY?! A ja, z pełnym oburzeniem, mówię: – To nie głupie pomysły, tylko pies głupi, bo nas zdradził! – Marsz do domu! – ryknęła mama. – Wszyscy do wanny! Zdjąć te śmierdzące ciuchy! No nie wiem, w co ręce włożyć z wami... Utrapienie z tymi dziećmi!
    • ,,Prawy zamieszka  w domu Twoim, Panie,, Ps 15    jesteśmy ...super  a inni  gdyby i oni byli tacy    świat byłby wspaniały    zła nie czynię  mnie nie dotyczy  odwracam się od niego  pływam w zadowoleniu  widzę dobro po swojemu  zadowalam swoje ja    prawość to nie slogan  to droga jaką szedł Jezus  warto ją dostrzec  i …iść    prawi ujrzą Jego oblicze  prawi dostaną wieczne życie   Jezu ufam Tobie    7.2025 andrew  Niedziela, dzień Pański Pański 
    • @Annna2Albo bardziej, bo przecież można, nawet kiedy nie ma.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...