-
Ostatnio w Warsztacie
-
Zawierucha7 841
zakochałem się w Nicole
moja miłość
sięga mrugawicy gwiazd
Drogi Mlecznej
zakrzywiam czasoprzestrzeń
mknąc do jej ust
ona jest jak noc majowa
pełna zapachu bzu
i konwalii
i love you baby...
cmok...cmok...
pacałunki
są jak tachiony
uwięzione przez
kolaps grawitacyjny
niewolnica Izaura
przechodzi przez gwiezdne wrota
jest sobota...
czas na dobrego drinka!
no to...
...po maluchu!
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 34 odpowiedzi
- 738 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 571 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 379 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 642 wyświetleń
-
Zapomniałam, czyli randkowanie po przejściach. 1 2
Przez Marek.zak1, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- 29 odpowiedzi
- 516 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Zawierucha7 · Opublikowano
zakochałem się w Nicole moja miłość sięga mrugawicy gwiazd Drogi Mlecznej zakrzywiam czasoprzestrzeń mknąc do jej ust ona jest jak noc majowa pełna zapachu bzu i konwalii i love you baby... cmok...cmok... pacałunki są jak tachiony uwięzione przez kolaps grawitacyjny niewolnica Izaura przechodzi przez gwiezdne wrota jest sobota... czas na dobrego drinka! no to... ...po maluchu! -
Przez violetta · Opublikowano
@Rafael Marius oj tak, ona jest najsłodsza :) są też słodkie morza) -
Przez Arsis · Opublikowano
Kocham. Tak, to prawda. Tak mi jakoś. I tak jakoś za oknami tęsknie wieje wiatr. Nie ma cię. Jesteś? Spójrz, właśnie podążam ścieżkami myśli, idąc wolno, jakby aleją w parku pewnej przeszłej jesieni. Wiatr jest wokół, ten szum, co wnika w czaszkę. Ten chorobliwy przesyt nicości, której zimne dłonie obejmują moją twarz. Przytulam się do niczego. Lecz, kiedy śnię… Wiesz, tutaj jest wieczna wiosna. I maj. Ten maj jedyny. Ten maj, który wciąż pachnie zielenią liści i traw po niedawnym deszczu. Ten maj mój jedyny… I te pyłki przelatujące wokół. Przede mną. Wszędzie… Byłaś tu. Pamiętam. Stałaś w cieniu tego rozłożystego drzewa. (Chyba dębu. Nie pamiętam) Obejmował cię ramionami. Zamarłem, kiedy wstrząsnęła mną zazdrość. I takie ukłucie w sercu przeszło na wskroś. Przeszedł przez całe ciało prąd niepewności i trwogi. Zacisnąłem mocno powieki… Otworzyłem powoli. Byłaś tam. I byłaś w wirującej aureoli białych dmuchawców. Dostępowałem wniebowstąpienia unoszony w przestwór przesyconego wonią kwiatów powietrza. Byłaś tam, stojąc do mnie twarzą i w zamyśleniu. Tęsknie przekrzywiając głowę, jakby w oczekiwaniu na pocałunek. Twoje włosy czarne poplątał wiatr. Zasłonił oczy. Odgarnęłaś je nieśpiesznie dłonią. Te kosmyki niesforne… I wtedy spojrzałaś na mnie. W twoich oczach szły polami poranne mgły a drobne kropelki osiadały źdźbła, płatki kwiatów, pajęczynę drżącą, subtelną… Srebrny naszyjnik z kryształowych korali… I dostrzegłem twój uśmiech lekki, prawie niezauważalny. A jednak tam był! Twój uśmiech… Żwirową alejką biegły dzieci. Ich wesoły krzyk, ich świergot. Ich trzepot maleńkich rączek, jakby skrzydełek maleńkich motyli. Pełno ich tu było. Wszędzie… Otaczały nas coraz bardziej. I bardziej. Nie. To nie były dzieci. To były owady, tylko podobne na pierwszy rzut oka do ludzkich istot. Otaczały nas w coraz bardziej szalonym locie z cichym furczeniem przezroczystych skrzydeł. Faeries… Skrzydlate istoty. Wróżki tajemne. Drgnęłaś, szybując lekko w powietrzu. Zbliżaliśmy się do siebie. I mimo że było pomiędzy nami jeszcze mnóstwo przestrzeni, to byliśmy już na wyciągnięcie ręki. Na grubość kartki papieru, źdźbła trawy. Na dotyk... I byliśmy już. W sobie. Z ust twoich spijałem chciwie nektar słodyczy, który błyszczał i olśniewał do nieskończoności żaru. Aż do zagubienia… Tak. Jesteśmy zagubieni. Próbujemy uciekać, lecz te ucieczki kończą się zazwyczaj w tym samym miejscu oczekiwania. Ono wraca jak bumerang. W każdym momencie. w każdej chwili zamyślenia… (Włodzimierz Zastawniak, 2025-11-28) -
Przez Rafael Marius · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Czyli szaleństwo zakupów zdaje się? -
Przez Rafael Marius · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
To miło. Ja Ciebie też. Ale najbardziej to chyba wnusię lubisz?
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się