jestem

[Anna_M.]

powietrzem odepchniętym
przez skrzydło odlatującego ptaka
bańką mydlaną która pękła
tuląc się do ramienia człowieka

przysłuchując się swoim myślom
zauważam brak czasu przyszłego

dopasowuję kręgosłup do drzewa
sprawdzam czy przystajemy fizycznie
pod powiekami przewijają się obrazy
moje źrenice jego galerią
unoszę się ponad wszelkie konwenanse

aksamit listka zaklinam łzą
i powietrze skrapla się deszczowo

krążę wśród traw
bo chcę zrozumieć dlaczego
boska woda nie zmywa tego znaku


koduję go
koduję

[Agnes]

dobry wiersz Anno, myślę że spokojnie obroniłby się w Z:) czyta się płynnie, jest dość prosty, bez udziwnień, a zarazem wciąga do środka treści.

podoba mi się:)
pozdr, Agnes

[Anna_M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za miłe słowa :) Pozdrawiam.