Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przegadany, to wymysł krytyków, którzy chcieliby aby wiersz miał góra cztery wersy.  Dla mnie obraz, udany, dwojga ludzi, którzy łamią się opłatkiem nie z potrzeby serca, ale dlatego, że wszyscy tak robią, z otwarciem na drugie dno ukazujące może przebudzenie peelki i odkrycie prawdziwej natury tej drugiej osoby. Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Iwonko, 

w tym wypadku chodziło o pogodzenie się z czym trudnymi i odpuszczenie walki o miłość. Lubić można po ludzku listonosza czy sąsiada, a więzy krwi (teoretycznie) zobowiązują. Pogubienie przy opłatku to wyraz zawstydzenia, a może co innego. Light i Kot trafnie odczytali drugie dno. Pozdrawiam, bb 

Opublikowano

Smutne to Beatko. Zabolało. Są ludzie, którzy być może nie są zdolni do miłości, albo po prostu nie potrafią jej okazywać. Ale TY trwaj i zawsze bądź. Wiem , że to trudne. Pozdrawiam.  

Opublikowano (edytowane)

@tetu @bona @WarszawiAnka

Dziękuję Wam za obecność.

Prócz braku umiejętności okazywania uczuć jest jeszcze przekierowanie ich na niewłaściwą osobę. Niechęć czy złość jest prawdziwe u nadawcy, ale zamiast na siebie czy na partnera - idzie energia na najsłabsze ogniwo łańcucha... Stąd się biorą frazy: zmarnowałaś mi życie, to wszystko przez Ciebie itp. Ot, niedojrzałe formy ego. Mogłabym tak długo ;)

Do następnego. bb

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Takie z "palca" pisane są najlepsze, bo ten palec jest przekaźnikiem chwili :)

 

Pozdrawiam. FK.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 @Leszczym @Bożena De-Tre @Nata_Kruk  Dzięki za słowa i chwilę @huzarc @piąteprzezdziesiąte @Maciek.J @Leo Krzyszczyk-Podlaś @Rafael Marius Dziękuję za obecność     
    • Pan Prezydent z małżonką pięknie zaprezentowali się na czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. W liceum od Reja i Kochanowskiego zaczynam naukę z poezją:) miałam polonistykę bardzo wrażliwą na tym punkcie:)
    • @Alicja_Wysocka Też tak przypuszczam :) @iwonaroma Czyli maks siódemki zęby :) @Berenika97 Tak, to taka właśnie historia, świetnie ją uchwyciłaś :) @Sylwester_Lasota Dziękuję i również pozdrawiam. @wierszyki To nie absurd, to real :)
    • W tej ciemności, wśród drzew i ścieżek podleśnych kroczyłem patrząc na pnie rzeczy smutnych, na ciemniejące gałęzie myśli ich kora nierówna, ich korzenie poplątane. Potykając się o nie, łamałem kości, naciągałem mięśnie, naznaczone znamieniem czasu pnie ponacinane uznawałem za znak sędziwości W mądrości swojej jednak nie pojąłem że nie należy zatrzymywać się nad nimi, pochylać głowy nad tymi stertami gruzu rozsypanego przez tych, co nie mają na uwadze przechodniów , którzy w cieniu księżca odszukiwali drogi do nieba lecz ja nie pójdę już za ułudą, ze łzami już nie przyjdę przytulać brzoz wysokich światło księżyca pomimo blasku odbija zaledwie promienie słoneczne, a sklepienie wciąż ciemne i tak potykając sie raz za razem, updadłem niczym martwy resztkami tchu pacierz zmawiając, posłyszałem tylko słowa: po prostu idź gdzie światło i ciepło - tego do końca nie wiem lecz wstałem i poszedłem nie patrzac za siebie
    • @ViennaP Zgadzam się z Twoim komentarzem. Choć dobro to jedno, a siły zła to drugie, podobnie jak ludzka przewrotność i przekora :) @Berenika97 No pewnie coś w ten deseń, ale czy o to chodziło to nie wiem, ale bardzo dziękuję za piękny i staranny komentarz :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...