Siwe włosy

[Jan Paweł D. (Krakelura)]

Dokąd powoli tak drepcze staruszek,

wsparty na ramieniu młodej dziewczyny?

Ona ma w oczach ogromny szacunek

i wielką miłość dla jego siwizny.

 

W starczym spojrzeniu wciąż tli się iskierka

dawnego szaleństwa, gdy na nią patrzy.

Czyżby nie wnuczką jest owa modelka,

która z czułością czuprynę mu gładzi?

 

O kim tak ciągle potrąca wspomnienie?

Już nie te lata, i pamięć zawodna.

Wie, że ją kocha, a to najważniejsze:

co wzięte z miłości – musi być dobre.

 

- Kocham cię Charlie, ty nic się nie zmieniasz,

chciałabym z tobą pozostać na wieczność.

- Ja ciebie również, pocałuj mnie teraz -

ten sam, chociaż siwy, mówi Charles Manson.