Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Bajanie


Rekomendowane odpowiedzi

Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano (edytowane)

opowiem Tobie o czymś ważnym, opowiem o duszy...

 

dusza dostrzega esencję chwili,

zapisuje każde przyspieszone bicie serca,

stymuluje każdy pełną piersią wdech - ten  najgłębszy

jest malarzem wspomnień 

koloruje je i zaciemnia
w jej zakamarkach mieszka szept szmer i westchnienie

każde niedopowiedzenie jest pukaniem do jej drzwi

każdy niuans drobnostka i szczegół jest jej pokarmem,

 

dusza nie żuje gumy,
uśmiecha się gdy kichasz,
nigdy nie ucieka,
nie poddaje się,
tuli ciebie po każdym twoim wyborze,
sprząta po smutku gniewie i żalu
drży przed złością i złem
gdy ją wypełnią staje się mroczną,

 

dusza nie wie co to susza choć zna każdą burzę,
nie wie co to miód i cukier a zna każdą słodycz,
nie wie co to ambicja i dążenie choć zna każde zwątpienie,
nie wie co to złoto i diamenty choć jest bezcennym bogactwem

 

dusza jest mieszkaniem zmysłów
ich mieszaniem, poplątaniem
i odwiecznym tułaniem
odbiciem duszy jest spokój
spraw jej porządne lustro
i pozwól by chciała
przeglądać się w nim jak
najdłużej

 

Edytowane przez Przemyslaw Prus (wyświetl historię edycji)
Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano

@Andrzej_Wojnowski mój dziadek mawiał, że dusza człowieka leży gdzieś pod pęcherzem moczowym, bo długie desperackie wstrzymywanie go sprawia, że przy jego w końcu oddawaniu od razu robi się lżej na duszy...

Opublikowano

A mnie wmawiano że to "oczy są zwierciadłem duszy" 

Moja ma kolor błękitny :-) a Twoja? :-) 

 

Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano

@Gosława myślałem, że chodzi nie wiem czemu o kolor oczu... co do duszy jest zielona i pokryta zielonym mchem ;)

Opublikowano

@Przemyslaw Prus pytasz o mój kolor oczu? :-)

Ja mam dziwaczne oczy :-) ogromniaste jak te postaci z mangi :-) bardzo jasno błękitne :-) czasami ludzie na przystanku zaczepiają mnie i pytają gdzie kupiłam takie szkła :-) :-) 

Odpowiadam wtedy że to spadek po tatusiu :-) ot cała historia :-)

Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano

@Gosławajak mnie pamięć nie myli w pewnym bardzo dobrym włoskim filmie pada zdanie "nigdy nie ufaj kobietom z błękitnymi oczami", ale to były Włochy więc może temu takie przekonanie... ;)

Gość Przemyslaw Prus
Opublikowano

@Gosława jeden z moich ulubionych. Też, bez emocji nie potrafię go oglądać. Jak drogi garnitur musi być uszyty na miarę.

  • Gość zablokował(a) ten utwór
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...