Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zdradziecko puściło farbę

Stało się całkiem wyblakłe

W obliczu rzeczywistości

Życie puściło mnie kantem

 

Nie mam ze sobą łączności

Dusza nie współgra już z ciałem

I nie chce do niego wrócić

Nagle jest dla niej zbyt małe

 

Hula gdzieś sobie w bezmiarze

Gubi się w świecie idei

A moje ciało fizyczne

Skupione na beznadziei

 

Bezduszny ciężar przetrwania

Przytłoczył barki do ziemi

Ciało nie umie ich unieść

Odcięte od wyższych korzeni

 

Zdręczone całkiem mam ciało

Dusza zupełnie zgubiona

Czy życie powróci samo

Czy w nim przepadnę i skonam

 

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ten wers...ten właśnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Młoda dwa ostatnie wersy są zbyt optymistyczne, zakończyłabym na :"'Dusza zupełnie zgubiona". Pociagnij puentą jeszcze niżej... wtedy naturalnie każdy będzie poszukiwał nadziei i wywoła reakcję. Póki co, swoim pytaniem, odpowiedź sugerujesz. Pozdrawiam

Edytowane przez Gość (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dotyk domeną jest ciała

Dusza dotkniętą być może

Nie o taką bliskość chodzi

od takiej uchroń mnie Boże

 

Bezpieczne ramiona wystarczą

dla dziecka co stłukło kolano

Duszy nie skleisz naprędce

Duszę wyleczy się zmianą :)

 

Hmmm, nie jestem pewna czy zakończenie jest znów takie optymistyczne... Ale muszę ci przyznać rację, że puenta jest tutaj taka... niewyrazista. Nie za bardzo wiem, jak to mogę ulepszyć. Długo myślałam nad nią i ta opcja i tak była najlepszą. Niemniej, jeśli masz jakąś ideę to chętnie wysłucham sugestii :).

 

Pozdrowionka!

Opublikowano

Różne DE są po to by ochronić Ciebie

może przyjm z ochotą twoje DE cierpienie.

Potem z tego można scalić różne wątki 

pogrzebać pod skórą, przypomnieć początki.

I w końcu posklejać i duszę, i ciało 

DE samo odejdzie, gdy liter za mało.

bb

 

Opublikowano

@Młoda faktycznie "optymistycznie", nie jest tu najlepszym określeniem. Młoda, pomyślę i potem coś ci prześlę. Z tym korzeniami coś bym na dół pociągnęła, ale potrzebuje czasu. Nie chodzi o to, że bagatelizuje temat, wręcz przeciwnie. Pozdrawiam serdecznie

  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano (edytowane)

Czuję, unoszącą się na tym lirykiem, duszę Artura Schopenhauera. Wspomniany przeze mnie jegomość miał np. w zwyczaju udawać się do dzielnic biedy, by, w chwilach rozpaczy, uświadomić sobie, że "ma lepiej" niż "ci ludzie".

 

Twój utwór to weltschmerz po całości. Lubię takie wiersze, bowiem od razu przychodzi mi na myśl moja ukochana epoka literacka. :)

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta Viola, jaki szok? :) Tak zawsze było :) Chyba wszystkich moich wierszyków nie czytałaś ;)  
    • @piąteprzezdziesiąte - po prostu należy stosować się do jakichś, przez stulecia ustalonych zasad, a nie iść na skróty, sądząc że tak też można :-(((
    • @Łukasz Jasiński  ciekawe, jednak nie za bardzo wierzę w "takie" rzeczy odnośnie Słowian pamiętając, że Kościół przez setki lat robił wszystko, aby ośmieszyć i zohydzić nam wierzenia naszych przodków, co byśmy uznawali jedynie Kościół,  jego nauki i zwierzchnictwo. Mi np. jeszcze w szkole mówiono, że Słowianie mieli taki barbarzyński zwyczaj - wraz ze zmarłym mężem palono na stosie żonę - żywą, oczywiście. Nie wiem, czy to prawda, może, choć szczerze w to wątpię. Szkoda natomiast, że nikt nie mówi nam -  Kościół i nie tylko, to ukrywa -  że biblijnemu Bogu składano kiedyś w ofierze dzieci, czego echa do dzisiaj przetrwały w ocenzurowanej Biblii chociażby. Abraham i jego syn Izaak, Jefte i jego córka, którą złożył w ofierze biblijnemu Bogu. Nikt nie protestował, szokiem wielkim to nie było dla nikogo - zabicie przez Jeftego własnej córki i spalenie jej dla Boga - bo takie rzeczy robiono i ludzie zwyczajnie byli do tego przyzwyczajeni. Do takich, składanych biblijnemu Bogu, ofiar.  A wie pan, panie Łukaszu, co teraz przyszło mi do głowy? A jeżeli ortodoksi nadal dzisiaj to robią...? Składają takie ofiary? I tutaj przerwę może swoje dywagacje, bo mogłabym napisać o kilka słów za dużo.    Agnieszka - Jagna, Jagusia. ;) 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Czarne SłońceTakie po prostu od serca proste pytania.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Poezja to życieCzyżby Bóg umarł, a z nim Nadzieja? Powiem tak, to nie szyderstwo skierowane do Boga, jakby nie było stworzyciele zawsze zasługują na dozę szacunku, zwłaszcza, gdy stowrzenie jest bliskie perfekcji. Czytałem kiedyś, że bogowie też nie są nieśmiertelni, żyją długo, bardzo długo, ale nie wiecznie. Wszechświat jest wieczny, tak myślę, gdyż pojąć to wszystko ludzki umysł nie potrafi.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...