sposób na pozostałość

[Anastazja.P]

śpisz?
wykrzywionyś w grymasie
zaplamiony
władco tilaki

otrzepuję spodnie
na wybrzuszeniach
kolan
tyle nakrzyczałam

na perskim
okoliczność
pomruczeć pyskiem
w wąsach
lok na palcu
jeszcze stęchlizna
w szyk

guzika szukam
z laki
najlepszego życzył
kominiarz nocą
drabinę zostawił
czyść

[Wuren]

No to tak.

trochę dulskie, ten, do którego, szuka - w pozorach, w nawykach, którymi zastępuje rzeczywistość, a odpowiedź - pomylone uczucia, pomylone znaki i symbole - zwodły, pozostało szukać tytułowego sposobu na pozostałość, zamazanie znaczenia rzeczywistości, zamiana ról symboli i obiektów... uzależnienie od niego - wypływające z zaburzonego postrzegania rzeczywistości i wmawianych sobie w rzeczywistość symboli

Hmm... chyba zagmatwałem :D

Pozdrawiam
Wuren

[Giovannii]

Warto przeczytać kilka razy. Po pierwyszym odczytaniu nie byłem w stanie dostrzec efektowności rytmu, ale kilkakrotny powrót do wiersza wywołał u mnie wręcz mantryczny trans. Nie muszę chyba dodawać, że bardzo to lubię :)
Pozdrawiam
G.

[Roman Bezet]

Witaj,

"sposób" - chyba bardzo osobisty, ja go bym nie polecał innym.
"ś", "kolan", "pyskiem" - może bez?
Pod drabiną ległem - i sobie rozmyślam (jak zwykle bezrozumnie ;)
pzdr. b

[Messalin_Nagietka]

cóż ze snu - pozostałości jak okruszyny unosić trzeba do nieskończoności dnia - kominiarz zagląda do komina

pozdrówko MN