Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Boli mnie to, że przyjaciel wbił nóż w plecy,

boli mnie to, że drugi patrzy krzywym wzrokiem,

boli mnie to, że muszę patrzeć w blask mej świecy,

boli mnie to, że dla innych jestem tylko wrogiem.

 

Boli mnie to, że nie mogę być w pełni sobą,

boli mnie to, że zawodzę, kiedy na mnie liczą,

boli mnie to, że poszedłem w życiu inną drogą,

boli mnie to, że z dobroci mojej ludzie szydzą.

 

Cały ten ból zniechęca mocno mnie do życia.

Cały ten ból wypycha zawsze mnie z ukrycia.

Cały ten ból jest często ponad moje siły.

Cały ten ból podcina ostro moje żyły.

 

Boli mnie to, że ludzie są tacy paskudni,

boli mnie to, że patrzą tylko na pieniądze,

boli mnie to, że w działaniach swoich są okrutni,

boli mnie to, że sterują nimi dzikie żądze.

 

Boli mnie to, że świat jest mało sprawiedliwy,

boli mnie to, że zgniłe mamy społeczeństwo,

boli mnie to, że świat już nie jest tak życzliwy,

boli mnie to, że ludzie stracili człowieczeństwo.

 

Cały ten ból istnieje wewnątrz mego serca.

Cały ten ból powoli, celnie mnie uśmierca.

Cały ten ból nie pozwala zaznać mi spokoju.

Cały ten ból zniewala bardziej w alkoholu.

 

Autor: Jakub Święcicki

Edytowane przez Jakub Święcicki (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...