"Stoisz na palcach..."

[Enchant]

Stoisz na palcach, widzę tylko ciebie.

Gdzie się podziały wczorajsze horyzonty?

Nie ma ich już - nijakich, płaskich.

Robisz krok w bok. Widzę

wielki przestwór nieba, który ty

oświetlasz cicho i bez końca. Wzdychasz;

ja zaś

upadam na kolana przed tym słońcem, bojąc się,

że nie starczy dla mnie miejsca

w Twoim wszechświecie.

Edytowane 9 Października 2019 przez Enchant (wyświetl historię edycji)

[Tomasz_Biela]

Z fantazją, duże 'i' się w tekście wkradło. I to 'zaś' bym wymienił.Troche bym ten tekst 'pomerdał' ale nie będę tego robił. Takie kobiece, sentymentalne, niewinne, laskoczące.

Pozdrawiam t. 

[Enchant]

O, faktycznie, dziękuję. Pewnie masz rację, że to pomerdania. Na razie świeże, to jeszcze nie umiem, ale potem może coś pogrzebię.

Dziękuję za wizytę :)

[Alicja_Wysocka]

Czy to nie Ty powinnaś być jego słońcem? Upadasz przed nim na kolana...

Tęskno i kobieco, ale bałabym się, że już tak zostanie, do końca Waszego świata.

Serdeczności :)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Enchant]

A widzisz, @Alicja_Wysocka, to jest tak paradoksalnie, że każda ze stron jest dla siebie nawzajem tym słońcem, ale nie widzą tego wzajemnie. Miłość zaślepia jak mówią, a w przypadku tego wiersza nawet oślepia ;)

Dzięki za wizytę.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - no tak raz ty raz on ale reasumując świecicie nawzajem.

Podoba mi się taka miłość bo jest szczera tak myślę...

                                                                                                    Udanego dnia życzę.

[Enchant]

Dokładnie tak, @Waldemar_Talar_Talar :)

Dziękuję za wizytę.