Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

moje dwa Diablątka


Rekomendowane odpowiedzi

małe Diablątko śpi
zwinięte w kłębuszek
obwinięte ogonkiem
i chra.. chra... chra... chrapie
przewracając się na plecki

 

a gdy wstanie
pójdzie do myszki i zostawi jej
troszkę kapustki, troszkę fasolki szapragowej i chlebek
a myszka zje chlebek

 

i już nic więcej nie trzeba pisać
może poza tym, że drugie Diablątko pod postacią czarnego kota

przyjdzie po myszkę
 

Edytowane przez jan122 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A ja taki wiersz napisałam"Kłębuszek"

 

Twój trochę mi go przypomina:

 

Wiersz zaczyna sie słowami

 

Kot zwinięty w kłębuszek,

maluteńka kuleczka, 

drzemie słodko nasz mruczek,

szczęściem jego miseczka....

 

@Justyna Adamczewska

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jedno Diablątko ma postać kota - takie prawo diabłów. Behemot też był pod postacią kota, choć jest słoniem (a według Bułhakowa pięknym młodzieńcem - nie nadążysz za piekielnikami!). serio. drugie (a w zasadzie pierwsze) występuje pod swoją postacią. i jedno karmi myszkę. a drugie po nią przychodzi. taka współpraca, diabły zawsze trzymają się razem w ostatecznym rozrachunku.

 

to prawda, nic nie zmyśliłem, a widziałem wszystko na własne oczy. jedno robi chra.. chra.. chrap. a drugie chru-chrup.

Edytowane przez jan122 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wszyscy trzymają się razem w, jak to nazwałeś"ostatecznym rozrachunku". 

 

Stare, ale jare, he, he:

 

Te wystrzały jak w Wersalu swego czasu:

 

No to nara. J. Fajny masz obrazek i nick tyż. Coś na kształt "W starym kinie". Czyż nie tak. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 tygodnie później...

@jan122 czy diablątko które chrapie i daje kapustkę , fasolkę i chlebek nie może zatrzymać kotka?W ostatecznym  rozrachunku?

 

Bo jeśli diablątko to nie może być póldiablątkiem na ten przykład?

 

 

Jakoś bardziej mi to pasuje ...po wieszcze mojej Marii Pawlikowskiej

 

 

Edytowane przez Maja Cyman (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Maja Cyman Diablątko1 nie jest w stanie zawsze zapanować nad Diablątkiem2, za co Diablątko2 bardzo ją kocha (i za to, że D1 ją karmi). I na tym polega właśnie ich współpraca "w ostatecznym rozrachunku" - że co by nie robiły, to ostatecznie muszą sobie pomagać, bo są diabłami.

 

Nie myślałem o tym, ale z tego wynika, że diabeł ukryty pod inną postacią ma więcej mocy i to mi się bardzo podoba.

 

A myszki może są biedne, ale widziałaś kiedyś jaki biedny jest głodny i znudzony kotek? A jaki słodki z myszką w pysku?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Myślę, że nie potrzeba specjalnego wykształcenia, aby po prostu widzieć piękno. Piękno i brzydota to oczywiście tylko określenia, ale nawet małe dzieci używają takich określeń w swoim postrzeganiu naszego świata.  Poniżej zacytuję Małgorzatę Zalewską:   "To wszystko dlatego, że… piękno jest w oczach patrzącego. To jedno z moich ulubionych powiedzonek, które tak dobrze wyjaśnia jak funkcjonuje nasz świat. Piękno jest w oczach patrzącego (w j. angielskim „beauty is in the eye of the beholder”). Bo to każdy z nas, sam, osobiście, decyduje co jest dla niego atrakcyjne. Na podstawie własnych wewnętrznych obrazów, wartości, przekonań, potrzeb."     
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pamiętam w czasach mojego dzieciństwa, mieszkaliśmy wtedy we Wrocławiu, mieliśmy kuchenne taborety, a dla nas dzieci to była fajna zabawa. Taboret odwrócony do góry nogami służył jako "pojazd" - kładło się plecami na tak odwrócony taboret, a później odpychało się nogami po podłodze. Pozdrawiam serdecznie.
    • Struktura rut... Kurt S.  
    • I cel;  oko w oko leci.        
    • @kollektiv   Prawdziwy artysta posiada warsztat literacki, ogromną elokwencję i erudycję, także: świadomie stosuje środki stylistyczne - jest osobą samowystarczalną - niezależną ideowo i nie jest na utrzymaniu podatników, dajmy przykład: Adam Mickiewicz "Dziady" pisał dwanaście lat, otóż to: jestem starym wygą - mój pierwszy wiersz - to: "Gwiazdy" - napisałem jak miałem piętnaście lat i chodziłem wtedy do szkoły podstawowej, można tutaj znaleźć - trzeba po prostu czytać, a teraz zrobiłem wyjątek - to już chyba po raz setny udowadniam - nie jestem wielbłądem, jednocześnie: prawdziwy artysta szanuje własne prace intelektualne i potrafi to udowodnić w sposób merytoryczny - używając logicznych argumentów, znam niektóre osoby, które ukończyły Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie i to mają być artyści - niczego światu nie pokazali i są oni na utrzymaniu podatników niczym pasożyci - to mają być artyści? Dodam, nie ulegam żadnym modom, gustom i nie piszę pod czytelników, jeśli ktoś nie rozumie jakiegoś mojego tekstu - nie mój problem, tak: posiadam świetny zmysł analityczny, krytyczny i obserwacyjny - takie osoby myślą samodzielnie i stoją z boku.   Łukasz Jasiński    @Jacek_Suchowicz   Są tutaj osoby, które prowadzą akcje destrukcyjne - świadomie rozbierają teksty innych użytkowników na pierwsze czynniki, gdybym ulegał non stop sugestiom - zostałby tylko sam tytuł...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...