Słowo

[Ewula]

Przechowam tobie w mym wierszu
to słowo we wszystkich językach świata
Po polsku, francusku, angielsku
skrywane we mnie przez lata

Przechowam słowo, a w nim
zielone łąki, leśne zakola
Chodziłam nimi z tobą pod rękę
wędrowałam po wiejskich polach

Przechowam w wietrze, przechowam w deszczu
przechowam w słońcu, przechowam za dnia
Ty jeszcze nie wiesz, że w moim sercu
to słowo tyle odcieni ma

Przechowam je ku pamięci
przechowam jak dzięcielinę
To słowo we mnie spokojną muzyką
płynie, po prostu płynie.

[Magdalena]

Ostatni wers przeczytaj: płynnie, swobodnie gra.

 

Pozdrawiam

 

[duszka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Niektóre słowa są lub staja się dla nas "przechowalnią" doświadczonego w życiu piękna.., to taka cudowna, tajemnicza właściwość słów. O niej piszesz, Ewulo, to piekne :)

 

Jedna mała uwaga: czy kontynuując wypowiedź drugiej zwrotki, wypowiedź początkowych wersów trzeciej nie powinna brzmieć: "Przechowam wiatr, przechowam deszcz / przechowam słońce, przechowam dzień" (w słowie, a nie słowo w nich)?

 

Pozdrawiam serdecznie :)

[Ewula]

Dziękuje bardzo za wszystkie sugestie i serduszka :) Pozdrawiam serdecznie

[Alexandra O.]

@Ewula Intryguje mnie to słowo. Dla mnie najpiękniejszym słowem jest imię osoby, którą kocham. Pozdrawiam serdecznie

[Ewula]

Kocham Cię:)- to jest to słowo:)

Pozdrawiam serdecznie:)

[Alexandra O.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Warto żyć, aby usłyszeć to słowo.

[Ewula]

W pełni się z Tobą zgadzam :)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  tylko zbyt głęboko nie chów tego słowa

niech cieszy świat niech uczy...miłości.

                                                                        Miłego ci życzę.

 

Edytowane 4 Sierpnia 2019 przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

[Ewula]

Dziękuję Waldemarze:) Bardzo pięknie to ująłeś;)