Ucieczką serca nasze

[Rafał Pigoń]

Widziałeś bracie szczyty

Pobielone w duszy swojej

Wyrosłe, by się w nich zgubić rychło,

O świecie Boga zapomnieć?

 

Tak i ja to widzę,

Uciekając w światy nieobeszłe,

Trwogą bujne, lecz i nadzieją płochą,

Że bojaźń większa mnie tu nie najdzie

I piękna widoku zbędzie.

 

Ucieczką, bracie, serc naszych ostępy.

Nadzieją, ich kraje niebezpieczne.

Pragnieniem mi wszystko, co w nich pochowałem

Przed nocą ciemną, przed słońcem płomiennym.

 

Tak i my, bracie, nie w złu ani w dobru

Swe dusze maczamy.

Uciekli do serc naszych na zawsze oddanych.

Nieznani ludziom, nieposłuszni Bogu,

Nieznający diabłów.

 

 

Więcej moich utworów na:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[inna.68]

Bardzo....ale to już chyba wysoka liga. Pozdrawiam:)