Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***


Rekomendowane odpowiedzi

***

 

 

Czarna jest skóra poematu;

chropowata i błagająca o jeszcze.

 

Idę drogą, którą wyznacza przeciekające pióro;

drogą nieczytelną nawet dla mnie.

Umyślnie zapominam o znakach przestankowych,

aby nie zawracały czytelnikowi głowy.

Gdy wiersz skończony, lecz wciąż nienasycony,

wieszam go na sznurze

i patrzę

z fascynacją,

jak powoli schnie.

 

Nagle budzę się z tej jawy;

pióro leży żałobnie na podłodze, kartkę z poematem

ktoś skradł

(łącznie ze znakami przestankowymi,

o których podobno zapomniałam).

 

Dlatego, panowie i panie

(bądź panie i panowie), nie módlcie się

o nowy wiersz. Możecie co najwyżej rozwiesić ogłoszenia

o jego zaginięciu.

Nie zapomnijcie o wysokiej nagrodzie,

którą byłaby zużyta chusteczka poety.

 

Wątpię, że złodziej się odnajdzie;

Bóg puszcza mi perskie oko.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj -   twoje wiersze zliczam do tych trudnych w których

nie potrafię nic dla siebie znaleźć - wybacz więc że tylko

tyle o demie.

                                                                                            Życzę najlepszego.

                                                                  

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...