Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zaczyna się patrol

elektrowstrząsy

zimne ślepia

zaczynają rozgrzewać

obszar

 

gepard na antybiotyku

poznaje teren

chory na parkinsona

otępiale zaczajony

atakuje

 

zagląda w miejsca

z których koty płochliwie

wybiegają policjanci z pianą na ustach

chwilę później

młoda laska – żądza poprawia spódnicę

- lewe interesy mogą iść dalej

nęcić

 

przez miasto idzie

domalowuje sobie usta

szminką ten ustrój pomazany

szpitale - domki z piasku

usypane idee patroluje

zaglądając w tylne lusterko

tylko kurz i zamęt

 

treser pod skórą siedzi

razem ze skupieniem

 

antybiotyk przestał działać

gepard bez łap

bez serca i litości

zostawia ślady krwi

 

zieleń już nie jest zielenią

jest szarą papką modeliny

 

pustynie z drogowskazami  krzyży

patrzą się

chcą się przytulić

oczy zniczy w nas

wpatrzone

płoną

 

pozycja na za piętnaście trzecia

godziny szczytu

śmierć kieruje ruchem

Opublikowano

Tomek

Świetny opis widziany oczami kursanta prawa jazdy.

Wiadomo, że kiedy jedzie auto NJ na drodze powinno być pusto, gładko i prosto. :)))

Podoba się metaforyka wiersza, w których zawarte są emocje.

PozdrawiaM.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dzięki za (jak zwykle) wnikliwość. Miałem babcie co chorowała na Parkinsona. Mogę się jedynie domyślać jaki to ból. Może to nadużycie (pewnie tak) ale miało być dobitnie. To porównanie akurat wykorzystałem bez urazy dla choroby. Mam bardzo wiele bólu w sobie jeśli chodzi o krzywdę ludzką itp itd. 

 

pozdrawiam t. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Płyną łzy (Jak ja i ty)   A noc jest  Pustką    Która niczego  Nie wyjaśni    Nawet chłodu  Twoich i moich rąk    A dzień po nocy  Nigdy nie będzie taki sam    (Już nie wracam tam)
    • @violetta a co do przybysza, to zobaczymy jak sie zbliży do  marsa. wtedy się okaże, co to takiego. na razie pozostańmy przy tym, że to kometa. choć nasuwa się książka arthura c. clarke`a pt. "rama", kiedy to do ziemi zbliżył się ogromny pojazd obcych (z początku też był brany za kometę), lecz bez załogantów. załogę stanowiły roboty, maszyny o nieznanym przeznaczeniu... co innego w opowiadaniu andrzeja trepki pt. "goście z nieba". tam były cztery pojazdy obcych, na początku podobne do gwiazd zaobserwowane w pobliżu dyszla wielkiego wozu, tutaj załogantami okazali się obcy (fizycznie bardzo podobni do ludzi, lecz mentalnie całkowicie odmienni), którzy po wylądowaniu zaczęli zadawać bardzo dziwne pytania np. jak są rozmieszczone przestrzennie atomy w ścianie, z której nie wyodrębniali płótna van Dycka, albo o tangens kąta pod jakim znajdował się środek tarczy słonecznej, niewidocznej przez okno. to znów pytali o ubarwienie skał począwszy od sześciu kilometrów w dół, innym razem pytali o antenaty do pięćdziesiątego pokolenia wstecz. na zadane pytanie jaki tryb życia wiodą u siebie odparli, że uczestniczą w ponadczasowym wymiarze istnienia... ciekawe jakie pytania będą zadawać obcy z 3i atlas... 
    • i jak tu nie być nihilistą kiedy w takiej sytuacji filozofia jest w rozpaczach  pocieszeniem dla rogacza!   dostojewski, de beauvoir piszą o mnie scenariusze czytam, biorę nadgodziny chryste, nie mam już rodziny!   pamiętam pierwszy tego widok wracałem wtedy z biblioteki i jakby wyszli - on i ona spod dłuta michała anioła   ona - olimpia, wenus, gracja i on - hefajstos, neptun, dawid i ja, i za małe mieszkanie i my i biedny schopenhauer   ach, zostałem więc krytykiem by lać na ludzi wiadra żółci chcesz pochwały całą stronę idź - przekonaj moją żonę...
    • San z ej aj esi se jaja z nas
    • Jej świat kusił atrakcyjnością...         Kupiłem go i używałem według jej zaleceń...                                                       Było mi w nim dobrze...                      Erzatz blichtru skutecznie ukrywał pustkę..Świat obok był nieważny... Raził szorstkością prawdy i koniecznością wybierania...                 Nie dawał poczucia wtajemniczenia i wyższości...            Był taki nie...                                              Teraz spłacam dług...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...