Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

[...zakwitam...]

Tomasz_Biela
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tomasz_Biela

Tomasz_Biela

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

 

 

Salvdor Dali rzucił okiem – czas już wymienić

zawilgotniałe posłanie wykrochmalone przez zimę

stojaki krzewów zdrętwiałe zaczynają plastykę odruchów

zastygłe płomienie pękają

pąki kwiatów łaskoczą oczy

 

ptaki nie czekając na oklaski po swojemu biegają po pianinie

strojąc fochy rozdziobują sobie nawzajem fraki zaplatając

struny wokół pni wybuchają dźwiękiem trącone pieluchy aniołów 

 

w dziuplach zaczyna się nauka latania – ile można być przyziemnym

ludziom pozostał taniec po dywanach wyszytych z barw pyłów

unosimy się ponad abażury drzew zdmuchując kurz

 

na wdechu blanszuję marcepanowo-owocową woń

najedzony wiosennym porankiem mogę przełknąć szarość

i iść dalej rozkoszując się watą cukrową powietrza

 

faszerowany zakwitaniem

zakwitam

jak winorośl serce rozbija puls

w każdy zakątek wiosny

Edytowane przez Tomasz_Biela (wyświetl historię edycji)
3
Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 Ja w kwestii ornitologicznej. Na latanie jeszcze za wcześnie. Najpierw trzeba uwić gniazdko, potem prokreacja, wysiadywanie itd. Uczymy się latać później. Wiem że dla poetów to nie ma znaczenia, ale dla poetów-ornitologów owszem :) Pozdrawiam. FK.

Edytowane przez Franek K (wyświetl historię edycji)
Pan_Fei

Pan_Fei

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Ja wiem, że Salvador zobowiązuje, ale całość – wygrana miejscami na bardzo wysokim „C” – wyszła mocno przyciężkawa, nawet jeśli przyjąć, że ta pompa to zabieg celowy, bo przecież „ile można być przyziemnym”. Przełknięcie „wiosennego poranka”, niestety, przychodzi mi z większym trudem niż Peelowi. Podobnie mam z „plastyką odruchów” „abażurem drzew” „blanszowaniem marcepanowo-owocowej woni”, „puchem powietrza” i tą masłomaślaną „mgłą chmur”.  Chciałbym, żeby chodziło tutaj o ironię, nie dostrzegam jednak w Twoim wierszu niezbędnego w przypadku stylistycznej zgrywy/batosu dystansu do języka i jego samoświadomości uzyskanej z pomocą  zręcznych meta-zabiegów. Pierwszy wers dowcipny, z pomysłem; reszta też mogłaby zyskać na przymrużeniu oka . (Co nie zmienia faktu, że w gruncie rzeczy fajnie, że wiosna.)

Pozdrawiam serdecznie,

G.

Edytowane przez Pan_Fei (wyświetl historię edycji)
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaskoczyłeś mnie Dalim, bo ten malarz, mnie akurat, absolutnie do niczego  nie zobowiązuje.... :)

Nie lubię jego obrazów. Najbardziej bliski mi "opis" odbioru, to słowa Marlett... podpisuję się pod nimi...

Dali będzie/jest wymazany..;) wolę chociażby Chełmońskiego.

Pozdrawiam.

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Corleone 11
      ***

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Somalija    Witam Cię

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . 
    • Bożena De-Tre
      Wspomnienie

      Przez Bożena De-Tre · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Mnie Leśmianem współczesnym zapachniało i wątek miłości po grób pojawił się we śnie................''Biadolica o boskim ideale śni'' j niech tak zostanie.
    • Naram-sin
      pigułka dzień po

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Za kilka miesięcy ten utworek będzie już nieaktualny. Nie szkoda talentu, wyobraźni i czasu? Poezja może dotykać polityki, może operować satyrą, ironią,  ale powinna  sięgać swoim przekazem poza tzw. 'bieżączkę' i choć w minimalnym zakresie stać się uniwersalna.
    • Laura Alszer
      Erotyk wiosenny

      Przez Laura Alszer · Opublikowano

      @Naram-sin Dziekuję za wyczerpującą opinię
    • Leszczym
      Piosenka nr 9 pt. Ucieczka ku Atlantis nesos (fragment).

      Przez Leszczym · Opublikowano

      Autorzy: Tekst - Michał Leszczyński Rozmowa z AI: Krzysztof Czechowski Głos i muza: AI.    Ucieczka ku Atlantìs nēsos   Ref. Moja tawerna jest ogromną cysterną kumpele opowiadają o bajecznych ogrodach jedziemy tam w planach póki rozanieleni nie wstaniemy od stołu byle hen byle móc marzyć byle móc śnić   Duże pogorzeliska brzmią tu szaleństwem władcy nas cisną jakby postradali zmysły góra się ciągle tuczy, doły ciągle marnieją zaobserwował to - oszalał - taka jest prawda   wymyślił, że ucieknie do lepszej cywilizacji w książkach o niej pisali – faktycznie mityczna legenda głosi, że żyje się tam najbardziej że wszędzie tętnią piękne rajskie ogrody   wyjechał tam cysterną z sokiem i piwem przekonał do tego dwie ciekawe dziewczyny mówili że z pewnością ukradł i że zbałamucił puścili żołnierzy za fajrantem z marzeń w pościg   Ref. Moja tawerna jest ogromną cysterną kumpele opowiadają o bajecznych ogrodach jedziemy tam w planach póki rozanieleni nie wstaniemy od stołu byle hen byle móc marzyć byle móc śnić   Świat filmu, pieśni i poezji lubuje takie story gdzie ma miejsce wyścig jest o czym rozgłosić zrobiła się jatka, jatka wtedy zawsze wychodzi masz tu seans lepszy niż Mad Max cztery   ten co uciekał zapadł na głębokie szaleństwo dwie dziewczyny były też pewno postrzelone gonili ich wariaci, wariaci często tutaj gonią roztoczyła się przepychanka na olbrzymie czyny   ktoś tylko pokroju ważnego szalonego Maxa jest w stanie wywinąć się cało z takiej historii wyścig wyścigiem był, a pościg się nie udał cysterna z napojami i oni uszli zwycięstwem Ref. Moja tawerna jest ogromną cysterną kumpele opowiadają o bajecznych ogrodach jedziemy tam w planach póki rozanieleni nie wstaniemy od stołu byle hen byle móc marzyć byle móc śnić   Mitycznej krainy nie ma i nie było nigdy zostały po niej jedynie trzy fajne zielarki torby nasion obiecują nowsze zasadzenia czasem trzeba wrócić do podobno swoich   wspaniała grupa ludzi przywitana fanfarami mogła znów zająć się zarzuconą botaniką liczne nasiona wyrosły w przepiękne rośliny wygrana szóstka urządziła ogród w ojczyźnie   ta piosenka niesie za sobą ogromną gorycz albowiem z ogrodu korzystają tylko władcy znów to oni czerpią z niego największe profity przyrosłe ogrody nie zmieniły aż tak mocno nacji   Ref. Moja tawerna jest ogromną cysterną kumpele opowiadają o bajecznych ogrodach jedziemy tam w planach póki rozanieleni nie wstaniemy od stołu byle hen byle móc marzyć byle móc śnić   Biedota dalej jest biedotą i najbardziej tęskni   (i tutaj AI ucięła tekst, bo nie przyjmuje na ten moment za długich piosenek).    znowu ktoś się rozmarzy nad przepiękną krainą legenda uwodzi magią i czarem każdą opowieść że gdzieś daleko raduje się życiem inna cywilizacja   gonić i uciekać jest prastarą śliczną śpiewką najpierw zbyt gonisz następnie za daleko uciekasz i tylko ta cysterna z napojami ciebie bawi i tylko póki możesz zwiedzasz dostępne rejony   uciekinierzy z czasem stają się ciemiężycielami cisnąć naród nie jest ani trudno ani jakoś dziwnie z bohatera stajesz się podróbką własnego ja nie tacy jak my przerypali tutaj rozdania kart   Ref. Moja tawerna jest ogromną cysterną kumpele opowiadają o bajecznych ogrodach jedziemy tam w planach póki rozanieleni nie wstaniemy od stołu byle hen byle móc marzyć byle móc śnić   Historia znowu wzbiera oceanem opowieści o barwnych pościgach i wielkich ucieczkach jest o czym zaśpiewać, jest o czym napisać chciałoby się przecież tutaj żyznych plantacji   Ref. Moja tawerna jest ogromną cysterną kumpele opowiadają o bajecznych ogrodach jedziemy tam w planach póki rozanieleni nie wstaniemy od stołu byle hen byle móc marzyć byle móc śnić   Tylko praprawdy nikt nigdy nigdzie nie ruszy. pra pra pra prawda. Prawda czy kłamstwo?      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...