moje kochanie

[Oda Kir]

 

uwielbiam o świcie patrzeć jak śpisz

zgaduję zawsze co może ci się śnić

męczy mnie wtedy nie jedna myśl

czy twardo walczysz tak jak za dania

a może boisz się tak po ludzku jaka ja

gdy o to pytam przy porannej kawie

klepiesz mnie w tyłek i zwiesz głuptasem

i nie mówisz na ten temat zupełnie nic

godzę się z tym widocznie tak ma być

 

gdy nadchodzi rozstania smutna chwila

już nie walczę pokornie głowę schylam

wiem ani ty dla mnie ani ja dla ciebie

to uczucie jest ukrywającym się zbiegiem

jednak nigdy nie postawię nas pod ścianą

nie rozdrapię się do krwi i nie każę ci wybierać

chciałabym myślę i marzę o tym nie raz

ale tu tylko azyl oaza a tam jest twój dom

gdzie czekają na ciebie kochający dzieci i mąż